Ook zomers weer kan ex-roker Marco niet verleiden tot sigaret
Zon, terras, sigaretje erbij: voor sommigen het ultieme zomergevoel. Steeds meer mensen stoppen echter met roken. Hebben deze ex-rokers het in de komende vakantiemaanden extra lastig?
Eén pakje per dag, en dat zeventien jaar lang. Marco van den Hil (33) uit Sommelsdijk was verslaafd aan sigaretten. Twee jaar geleden gooide hij het roer om en kwam hij dankzij een eendaagse cursus helemaal van het roken af. En wat bij eerdere stoppogingen nooit gebeurde: roken heeft zijn aantrekkingskracht verloren.
Van den Hil –die een eigen bedrijf runt in koffiemachines en waterontharders– weet nog precies wanneer hij zijn eerste peuk nam. Hij was dertien jaar oud en fietste dagelijks in een colonne naar de middelbare school. „Achteraan de groep rookte een jongen Marlboro menthol. Hij vroeg of ik er eentje wilde proberen.” Die eerste sigaret was „niet te nassen”, maar de interesse van de puber was gewekt.
Wie rookte was in die tijd stoer op school, herinnert Van den Hil zich. „Er rookten veel meer scholieren, dus je had het gevoel erbij te horen als je dat ook deed. Dat was overigens niet per se zo.”
In de jaren die volgden, ontwikkelde Van den Hil zich naar eigen zeggen tot een „zware roker.” Per dag joeg hij er een pakje sigaretten –20 à 30 stuks– doorheen. Er waren specifieke momenten dat de sigaret meer lonkte: in vakantietijd, tijdens stressmomenten, wanneer hij niet in slaap kon komen. „Dan ging ik midden in de nacht buiten een sigaretje doen.”
Knijpers
Vijf keer eerder deed Van den Hil een poging te stoppen met roken. Op aandringen van zijn ouders en soms doordat een meisje met wie hij een relatie heeft dat graag wil. Toch viel hij telkens terug. „Ik stopte bijvoorbeeld twee of drie weken, maar daarna begon ik weer. Ik had steeds een reden om te starten. Bijvoorbeeld een relatie die uitging.”
In september 2019 besloot Van den Hil dat het roer drastisch om moest. Hij was inmiddels getrouwd en had twee kinderen. „Die liepen thuis rond met knijpers in de mond; alsof ze ook rookten.” Van den Hil volgde de cursus ”Ik stop ermee”, die in één middag gegeven wordt. Daar ontdekte hij dat roken eigenlijk helemaal niet blij maakt, wat hij eerst wel dacht. „Alcohol maakt je korte tijd vrolijk, maar roken niet. Als je een sigaret neemt, duikt je humeur onder een soort nullijn. Vervolgens heb je een nieuwe sigaret nodig om je weer beter te voelen. Roken slaat dus eigenlijk nergens op.” Dit besef hakte er zo in dat Van den Hil sindsdien geen peuk meer heeft aangeraakt.
In de tijd dat hij nog rookte, trok de sigaret in vakantietijd meer. Bang dat de tabak met de zomer voor de deur toch weer aanlokkelijk wordt, is hij desondanks niet. „Het gaat om je mindset. Ik heb er geen problemen mee om bij mensen te staan die roken. Als ze ermee bezig zijn, vind ik het lekker ruiken. Maar ik verlang er zelf niet meer naar. Als ik dit twee jaar kan volhouden, kan ik het ook tien jaar.”
Preventieakkoord
De Nederlandse overheid wil in 2040 een rookvrije generatie laten opgroeien. Om dat te bereiken, stelde de rijksoverheid samen met meer dan 70 maatschappelijke organisaties in 2018 het Nationaal Preventieakkoord op. Behalve roken staan in dat akkoord ook ideeën om overgewicht en overmatig alcoholgebruik tegen te gaan.
Uit het Preventieakkoord vloeien nu al allerlei maatregelen voort om roken te ontmoedigen. Zo staan er afschrikwekkende foto’s op tabakswaren en zijn de prijzen hoog. Voor sommige partijen gaan de maatregelen niet snel genoeg: zo diende SGP-jongeren vorige week nog een manifest in waarin ze aandringen om de maatregelen uit het Preventieakkoord te versnellen.
Van den Hil is sceptisch over dergelijke ingrepen. Die hebben volgens hem weinig effect op mensen die al roken. „Wij maakten alleen maar grapjes over die foto’s. En met prijzen leer je leven.”
Beter zou volgens hem zijn om kinderen al op basisschoolleeftijd te laten zien dat je van roken niet gelukkiger wordt. „Vertel hun dat voor ze naar het voortgezet onderwijs gaan, want daar mogen ze roken buiten het schoolplein. Zo neem je de prikkel weg.”
Zelf is hij nog dagelijks blij met zijn keuze om te stoppen. Al merkt hij er lichamelijk nog niet zoveel van. „Dat effect komt misschien pas over enkele jaren. Ik merk vooral dat ik meer tijd heb. En mijn vrouw is er blij mee dat ik ben gestopt.”