Ds. Joppe zei dit zaterdag bij de opening van de diaconale toerustingsdag van de Hersteld Hervormde Kerk (HHK) in Oud-Beijerland. De bijeenkomst, met als thema ”Hoe dienen als diaken?”, werd door 45 diakenen bezocht. Volgende week zaterdag wordt eenzelfde dag belegd in Elspeet.

Volgens de voorzitter van de generale diaconale commissie (gdc) van de HHK mag geen lid van de gemeente ondergewaardeerd zijn ten opzichte van een ander. Daarvoor wees hij op wat Paulus schrijft in 1 Korinthe 12: dat het lichaam vele leden heeft, doch maar één lichaam is. „Mensen met een beperking, in welke vorm ook, hebben een ereplaats in de gemeente”, aldus de predikant uit Barneveld.

Adviesgroep

Ds. J. R. van Vugt uit Kruiningen, die van huis uit psycholoog is, sprak over hoe als diaken en als gemeente om te gaan met mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking. Hoewel geen ervaringsdeskundige, stelde hij dit thema aan de orde in de snel groeiende gemeente van Kruiningen. Het is belangrijk, aldus ds. Van Vugt, dat je deze mensen in het oog en in het hart hebt. De gemeente heeft daarin een verantwoordelijkheid, zei hij. „Laten we ons spiegelen aan de barmhartige Samaritaan.” Zo is in Kruiningen een adviesgroep opgericht die als een vorm van ”Draagt elkanders lasten” aandacht besteedt aan mensen met een beperking. De predikant noemde daarbij onder andere aandacht voor de verjaardag van deze mensen en dingen aandragen voor prediking en catechese.

Geur opsnuiven

Ds. Van Vugt wees er ook op hoe de Bijbel spreekt over mensen met een beperking. „Wanneer de Bijbel zegt dat God de mens goed geschapen heeft, dan kan iemand met een beperking zeggen: „Maar waarom heeft God mij dan zo geschapen?” Hoe gebroken is het leven”, aldus de predikant. „Uiteindelijk zal er genezing en verlossing komen, die in Mij vervuld is, zegt Jesaja.”

Vervolgens stelde hij de vraag of met Gods bijzondere zorg voor het kwetsbare, waarvan in Leviticus 19, Deuteronomium 17 en Psalm 146 sprake is, alles gezegd is. Hoe Bijbelse gegevens te zien zoals dat iemand niet in de tempel mocht dienen als hij enig gebrek had, of een gebrek te zien als straf of een oordeel? De Kruiningse predikant wees daarbij op hoe de Bijbel spreekt over Gods ontferming over Mefiboseth, Bartimeüs, de blindgeborene en de dove man die niet kon spreken. „Al die mensen met een beperking krijgen een naam.” Hoe kijken wij als diaken naar de mens achter zijn of haar beperking? vroeg hij. „Wij mogen op een eenvoudige manier de Heere Jezus presenteren. Laten we dat zo doen, dat de ander de geur van Hem opsnuift.”

Ervaring

Diaken T. J. Alderliesten uit Ridderkerk deelde op de toerustingsdag zijn ervaring met zijn nu 40-jarige dochter Marloes, bij wie een enkel jaar na de geboorte het zogenaamde Rett syndroom werd vastgesteld, een stofwisselingsstoornis die leidt tot ernstige geestelijke en lichamelijke beperkingen. Alderliesten gaf aan dat het in die tijd ontbrak aan belangstelling vanuit de kerk voor de omstandigheden in zijn gezin. Daarom riep hij zijn collega-diakenen op aandacht te hebben voor zulke gezinnen.

Omdat reformatorische instellingen er destijds nog niet waren, kwam Marloes in een neutrale instelling terecht. Alderliesten: „We hebben gebeden voor een identiteitsgebonden instelling. Marloes mag nu wonen in De Schutse in Kesteren.”