Elke dag om half tien ‘s ochtends staat er een lange rij voor de poort van de Sint Annakerk in het hart van Barcelona. De rij wachtenden loopt tot het einde van de Carrer Santa Anna en maakt dan een bocht naar de Portal de l’Angel, de duurste winkelstraat van Spanje.

Het zijn bijna allemaal mannen. De meesten dragen een rugzak of een sporttas, een enkeling ook een mondkapje. Ze behoren tot wat bestuurders en hulpverleners „kwetsbare groepen” noemen. De meerderheid is dakloos.

Onder hen is het als een lopend vuurtje rondgegaan: om half tien reiken de vrijwilligers van de parochie voedselpakketten uit. Ontbijt, middagmaal en avondeten. Koude maaltijden, dat wel. Maar wie gaat daar nou over zeuren in tijden van de ernstigste sanitaire crisis sinds mensenheugenis?

Drie weken geleden begon de parochie met de maaltijdverstrekking. Zo’n tweehonderd mensen per dag maken er gebruik van. Maar intussen kijken de kapelaan en de vrijwilligers van de kerk alvast vooruit. Ze bereiden zich voor op wat er gaat komen als de quarantaine voorbij is. „We kunnen nu al zien dat de sanitaire crisis niks is vergeleken met sociale crisis die er straks het gevolg van zal zijn”, zegt Adria Padrosa in de krant Ara. Padrosa is maatschappelijk werker en coördinator van de vrijwilligers in de Sint Annaparochie.

In een van de hallen op het beursterrein van Barcelona de –Fira– zijn stapelbedden geplaatst om daklozen tijdens de quarantaine onder te brengen. Dat is een tijdelijke voorziening. Straks moeten de gebruikers de Fira verlaten, en dat is iets wat kapelaan Peio Sanchez zorgen baart. Naast de daklozen zullen dan ook migranten en mensen die in de informele economie werkten het meest noodzakelijke ontberen, vreest de kapelaan. Geen werk, geen inkomsten en geen voedsel.

Vandaar dat de vrijwilligers in de Sint Annakerk druk bezig zijn met de inrichting van een ruimte waar mensen zich kunnen douchen, omkleden en hun kleren wassen. Verder moet er een keuken komen. Deze voorzieningen, bekostigd uit giften van de parochianen, kunnen pas in gebruik genomen worden als de beperkende maatregelen van de alarmtoestand zijn opgeheven.

Vóór de uitbraak van de corona-epidemie deden vooral daklozen een beroep op de diensten van de Annaparochie. Nu zijn het bijvoorbeeld ook hulpen in de huishouding die hun baan hebben verloren, geen arbeidscontract hadden en nu geen enkele bron van inkomsten meer hebben. Of gezinnen die vóór de uitbraak van de epidemie al op de rand van het bestaansminimum leefden en het nu niet meer redden.

Volgens maatschappelijk werker Padrosa bestaat de helft van degenen die de kerk om hulp vragen uit mensen die in onderhuur op een kamer wonen of overvolle flatwoningen delen. Tegelijk neemt het aantal plekken waar voedsel verstrekt wordt af. Sociale gaarkeukens hebben hun deuren moeten sluiten door de beperkende maatregelen.

Volgens wethouder van Gezondheid Gemma Tarafa deelt de gemeente Barcelona dagelijks 7900 maaltijden uit. Dat is ruim tweemaal zo veel als de 3700 van vóór de alarmtoestand. Humanitaire organisaties als Caritas, het Rode Kruis en de voedselbank voorzien deze maand eveneens een verdubbeling van de hulpvraag. „Als deze epidemie achter de rug is, zullen er meer mensen op straat leven”, zegt de non Maria Molins, actief bij het sociale werk van de Sint Annaparochie. „De armoede zal verschrikkelijk zijn.”