Liters koffie heeft Wapenaar deze donderdag geschonken. Na twee fietsrondes door de stad gaat ze om halfvier even in de zon zitten op de trap voor het kantoor van de protestantse diaconie aan de Nieuwe Herengracht in Amsterdam.

Een van de kelders van het gebouw wordt gebruikt voor de wekelijkse repetitie van daklozenkoor De Straatklinkers, waaraan Wapenaar leidinggeeft. Ook is de straatpastor betrokken bij een filosofiegroep die hier samenkomt. Sinds vrijdag liggen deze activiteiten vanwege de maatregelen rond het coronavirus echter stil. Ook de deur van het Wereldhuis van de protestantse diaconie, waar mensen zonder verblijfsstatus terechtkunnen voor onder meer koffie en juridisch advies, zit op slot.

Wat betekent het stopzetten van activiteiten voor dak- en thuislozen?

„De bezoekers van het Wereldhuis kunnen nu terecht in een locatie van de Regenboog Groep in Amsterdam-Noord. Dat de filosofiegroep en het daklozenkoor niet doorgaan, is heel lastig voor de in totaal circa veertig deelnemers. Degenen die naar onze groepsbijeenkomsten komen, hebben vaak wel een dak boven hun hoofd maar voelen zich daar niet thuis. Voor hun ritme en sociale contacten zijn ze aangewezen op dagbesteding of diverse activiteiten. Dat valt nu weg. Voor velen is dat heel zwaar.”

Kunt u hun een alternatief bieden?

„Helaas niet. We hadden bedacht met De Straatklinkers in het Vondelpark samen te komen en in een grote kring, met 1,5 meter tussenruimte, te gaan zingen. Doordat er sinds maandag een samenscholingsverbod geldt, zit dat er niet meer in.”

Wat kunt u op dit moment voor de mensen betekenen?

„Mijn collega van de diaconie en ik houden zo veel mogelijk contact met mensen via telefoon, sms, WhatsApp en e-mail: Als er iets is, benader ons. We zijn bereikbaar, maar op afstand.”

Intussen gaat u vaker de straat op?

„Sinds maandag ga ik dagelijks met de ”koffiefiets” op pad om mensen op te zoeken. Deze elektrische bakfiets konden we lenen van de sociale kruidenier die nu gesloten is. Ik neem koffie, koek en broodjes mee. Tijdens de eerste ronde informeerde ik vooral hoe het met de mensen ging en wat ze nodig hadden. Velen vroegen om sokken, dus die liggen nu ook in de kar. Maar het gaat om meer dan iets uitdelen. Straatpastoraat betekent ook mensen een hart onder de riem steken of informatie over coronamaatregelen doorgeven.”

Wat valt u op in de reacties?

„Mensen zijn blij ons te zien en te merken dat we hen niet in de steek laten in deze onrustige, chaotische tijd. Contact is voor onze doelgroep belangrijk.”

Waar ligt uw grootste zorg?

„Overdag is het prachtig weer, maar ’s nachts vriest het. Sommige mensen gaan nog naar de winteropvang, maar het aantal plekken is teruggebracht van 300 naar 150. Een deel slaapt nu weer in de bosjes of heeft bijvoorbeeld een bootje gekraakt. Er is behoefte aan goede slaapplekken waar daklozen tot rust kunnen komen, zonder de angst besmet te raken doordat er te veel mensen bij elkaar zijn.

Volgende week wordt het koud en regenachtig. Waar moeten de mensen dan heen? Ze lopen verloren rond. Inloophuizen laten minder mensen toe. Horeca en bibliotheken zijn dicht. Op straat worden mensen opgejaagd, onder meer door de politie die streng controleert op groepsvorming. Daar ligt mijn zorg, zeker als deze situatie maanden gaat duren.”