Dat de inmiddels 78-jarige Michael Bloomberg 60 miljard dollar zou vergaren, hadden weinig mensen bij zijn geboorte voorspeld. Zijn vader was boekhouder en hij groeide op in een gemiddeld Amerikaans gezin. Zijn familie is Joods en Bloomberg is nog altijd lid van een liberale Joodse gemeenschap. Onder orthodoxe Joden ligt hij minder goed: als burgemeester voerde hij regelgeving in waardoor Joodse ouders bij besnijdenis moeten ondertekenen te weten dat deze praktijk gezondheidsrisico’s oplevert.

Voordat Bloomberg zich op het politieke pad begaf, verdiende hij een fortuin in het zakenleven. In de jaren 80 had hij al zo’n 10 miljoen dollar bij elkaar geharkt. Daarmee zette hij een groot bedrijf op dat tegen hoge vergoedingen extra snel belangrijke informatie voor beleggers beschikbaar maakt. Gaandeweg breidde hij dit uit met onder meer een nieuwsorganisatie en een tv-zender.

Bloomberg was al jong lid van de Democraten. Partijen zijn voor hem echter vooral een middel om gekozen te worden. In 2001 stelde hij zich namens de Republikeinen verkiesbaar om burgemeester van New York te worden – een verkiezingsstrijd die hij onder meer won doordat hij veel meer geld kon besteden dan zijn tegenstanders.

In 2005 werd hij herkozen. Omdat een burgemeester maar twee termijnen mocht dienen, liet hij de wetten door de gemeenteraad aanpassen. Zo werd hij in 2009 voor de derde keer gekozen. Inmiddels als onafhankelijke kandidaat, want Bloomberg vond het beter om als burgemeester geen lid te zijn van een partij.

President

In dezelfde periode ontstonden de geruchten dat Bloomberg president wilde worden namens de Democraten. In 2008 en 2016 deed hij desondanks niet mee. Ook in 2019 leek de miljardair aan de zijlijn te blijven staan. In november maakte hij echter bekend zich alsnog kandidaat te stellen omdat hij teleurgesteld was in de kwaliteit van de Democratische kandidaten.

Aanvankelijk gaven weinig mensen Bloomberg kans om een belangrijke speler in de voorverkiezingen te worden. Er waren op dat moment meer dan vijftien serieuze kandidaten. Bovendien maakte hij gelijk duidelijk de eerste vier voorverkiezingen over te slaan. Met deze strategie zijn kandidaten normaal kansloos. Het verschil is Bloombergs gigantische vermogen. Hij heeft al meer dan 300 miljoen aan zijn campagne uitgegeven, terwijl de meeste kandidaten ‘slechts’ enkele miljoenen per maand aan donaties binnenhalen. Inmiddels staat hij in de peilingen op de derde plaats, achter Bernie Sanders en Joe Biden, maar vóór bijvoorbeeld Pete Buttigieg en Elizabeth Warren.

Kritiek

Bloombergs kandidatuur is echter niet zonder kritiek. Naast dat hem verweten wordt de nominatie te willen kopen, is er ook regelmatig kritiek op zijn anticriminaliteitsbeleid als burgemeester. Daarbij werden Afro-Amerikaanse jongeren zonder reden op straat gefouilleerd. Ondanks gemaakte excuses, blijft dit hem achtervolgen. Desondanks is hij na Biden de favoriete kandidaat onder de Afro-Amerikanen.

De miljardair is een gematigde Democraat. Hij steunt abortus en het homohuwelijk, maar op economische thema’s en buitenlands beleid neemt hij middenposities in. In het fors verdeelde veld zal hij de voorverkiezingsstrijd door zijn grote campagnekas lang kunnen volhouden, waardoor hij een echte kanshebber voor de nominatie is.

Bloomberg probeert zoveel mogelijk conflict met partijgenoten te voorkomen. Zijn enige doel is het verslaan van Donald Trump, die hem inmiddels de bijnaam ”Mini Mike” heeft gegeven omdat hij slechts 1 meter 73 lang is. Winst in de voorverkiezingen zou dus leiden tot een strijd om het presidentschap tussen twee miljardairs. Hoewel... toen Bloomberg pas gevraagd werd of het goed zou zijn als twee miljardairs het tegen elkaar opnemen, reageerde hij met twinkeloogjes: „Wie is de andere dan?”