Wie Felix de Fijter, hoofdredacteur van De Nieuwe Koers, graag zou willen interviewen? „De Duitse bondskanselier Merkel. Op natuurlijke manier beziet ze vanuit haar christelijke achtergrond vraagstukken als migratie. Ze toonde barmhartigheid en visie met haar uitspraak „wir schaffen das” (wij lossen het op). Daarop kreeg ze veel kritiek. Maar de praktijk lijkt die kritiek nu te nuanceren. Veel vluchtelingen zijn nodig om gaten in de Duitse arbeidsmarkt te vullen.”

De Nieuwe Koers bestaat vijftig jaar. Het opinieblad startte in 1969 als Koers, een initiatief van onder anderen wijlen ds. J. H. Velema (CGK) en dr. ir. Jan van der Graaf, voorheen algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond. In 1999 fuseerde het blad met Christen Vandaag tot CV.Koers. In 2012 veranderde de naam in De Nieuwe Koers. Het magazine verschijnt tien keer per jaar. Vroeger stond onder meer EO-coryfee Andries Knevel aan het roer. De Nieuwe Koers telt „al enkele jaren rond de 3000 abonnees”, zegt De Fijter. Pakweg twintig jaar geleden stond de teller nog op zo’n 15.000. Nee, verzekert De Fijter, De Nieuwe Koers staat niet op omvallen.

Het tijdschrift kwam deze maand in handen van Nedag Uitgevers, eigenaar van het Nederlands Dagblad. De Fijter ziet groeimogelijkheden. „Vijfduizend abonnees moet kunnen. De Nieuwe Koers en CV.Koers hadden te kampen met uitgeversperikelen. Een deel van het abonneeverlies is daaraan te wijten. We willen meer doen aan marketing en online-activiteiten uitbouwen.”

Zoals zoveel tijdschriften moet ook het christelijke blad opboksen tegen onder meer dagbladen en onlinemedia. „Punt is ook dat christenen minder vanzelfsprekend voor christelijke media kiezen. Ook orthodoxe christenen kijken naar programma’s als Pauw of lezen Elsevier en De Groene Amsterdammer.”

Waarin onderscheidt De Nieuwe Koers zich?

„Wij gaan de diepte in en schrijven vanuit christelijk perspectief over bijvoorbeeld medische ethiek, theologie en moderne technologie. We zoeken naar onderwerpen die onder de oppervlakte leven. Zo brachten we vorig jaar een thema-nummer over opvoeding. Onderzoeken wijzen uit dat ouders hun kinderen vaker opvoeden als prinsjes en prinsesjes. Ze nemen struikelblokken weg, durven hen niet meer te laten falen. Dat heeft impact op de weerbaarheid van de kinderen. Wij stelden de vraag of dat ook voor geloofsopvoeding geldt: schaven we de scherpe randjes eraf? Wordt ons godsbeeld te lief? Dat thema bleek een voltreffer. We organiseerden een debatavond in de Utrechtse Janskerk. Die zat stampvol.”

Werd De Nieuwe Koers door de jaren heen progressiever?

„Bij de oprichting was Koers een spreekbuis van z’n orthodox-christelijke achterban. Aan het christelijke, gelovige vertrekpunt is niets veranderd, maar De Nieuwe Koers is nu meer een ”kritisch tegenover”. Veel van onze nieuwe lezers zijn christelijke, hoogopgeleide dertigers en veertigers. Vogels van allerlei pluimage, zowel kerkelijk als politiek. Ik heb niet veel met termen als ”progressief” of ”orthodox”. Jonge christenen redeneren niet meer: „Jij zit in dat kerkelijke hokje, dus jouw opinie deugt.”

Bewust bieden we ruimte aan afwijkende opvattingen. Eén van onze columnisten is Franca Treur, die uit reformatorische kring komt en afstand nam van het geloof. Een abonnee wilde vanwege het feit dat zij een column kreeg, zijn abonnement opzeggen. Ik ging met hem in gesprek. „Iedereen kent wel iemand die het geloof vaarwel zegt. Je kunt dan zeggen: Ik wil niks meer met die persoon te maken hebben. Of je gaat het gesprek aan.” Mijn keus is om contact te houden, vanuit de overtuiging dat elk mens het beeld van God weerspiegelt. Als je uitsluitend naar bevestiging van je eigen standpunten zoekt, moet je niet bij De Nieuwe Koers zijn. De kritische abonnee is overigens gebleven.”

Op welk artikel bent u trots?

„Een mooi voorbeeld vind ik het tweegesprek tussen de christelijke ethicus Theo Boer en euthanasie-arts Bert Keizer. Ze mengen zich al jaren in het euthanasiedebat. Er ontstond een scherp debat rond vragen over leven en dood. Je kunt iemand als Keizer gelijk aan de kant schuiven en hem demoniseren als antichrist, maar dat helpt ons niet verder. Als je jezelf laat bevragen, worden je eigen argumenten steviger.”