Dinsdagavond. De christen-democraten beleggen in Rotterdam een bijeenkomst met het oog op de gang naar de stembus voor een nieuw Europees Parlement, in ons land op 10 juni. Als locatie fungeert restaurant ”Prachtig”, een horecagelegenheid onder de Erasmusbrug, aan de oever van de Maas.

Op de tafeltjes liggen de gebruikelijke attributen: pennen, petjes, snoepjes, folders, allemaal voorzien van de drie letters die bij de partij horen. Voor het overige kennen de ambiance en de invulling van het programma weinig traditioneels. De politieke boodschap wordt hier op een andere wijze gebracht dan we gewend zijn uit het verleden.

Een ouder echtpaar vindt het wat rommelig en stoort zich eraan dat sommige aanwezigen tijdens de speeches hun onderlinge conversaties gewoon voortzetten. Maar de bezoekers uit hun leeftijdscategorie zijn in de minderheid. We treffen op deze manifestatie, zoals het in de aankondiging heet, vooral de jongere generatie aan.

Voorzitter Theo van Eijk van het CDA Rotterdam: „We willen niet een zaal met mensen die alleen maar op hun stoel zitten en luisteren. Het moet andersom: Wij als politici dienen te luisteren naar wat de burger verlangt en wat hem beweegt. We streven naar een samenzijn met een open karakter, laagdrempelig. En we bevorderen de discussie met elkaar, onder het genot van een drankje en muziek. Geen lange monologen; na een preek van een halfuur heb je immers ook zoiets als: Nou, dit was het wel.”

Er valt eveneens een verandering op de aanplakbiljetten te constateren. Behalve het bekende groen en blauw bevatten die ditmaal tevens een streep oranje. Campagneleider Joost de Witte licht toe: „Die kleur refereert uiteraard aan de Nederlandse identiteit. Wij kijken positief aan tegen de EU, maar we mogen niet doorslaan. Dingen die specifiek passen bij ons land, geven we niet prijs; die moet je nationaal houden.” Het motto van het CDA in de slag om de gunst van het electoraat sluit hierbij aan: „Voor een eigen plek in Europa.”

De meeting wordt geopend met „een kort meditatief moment.” Ellie van den Bosch van de provinciale afdeling Zuid-Holland leest, met Pinksteren in het verschiet, uit de Groot Nieuws Bijbel Handelingen 2:1 tot en met 11 en roept op in Europa niet alleen te spreken over financiën en economie, maar ook over normen en waarden; niet alleen over hebben, maar ook over zijn.

Daarna komen, afgewisseld door harde muziek van een band op het podium en door deelsessies over een bepaald beleidsterrein, de coryfeeën aan het woord. Partijvoorzitter Marja van Bijsterveldt opent de rij, gevolgd door minister van Justitie Piet-Hein Donner en met als laatste natuurlijk de lijsttrekker: Camiel Eurlings, de 30-jarige belofte uit Limburg. Hij ruilt zijn zetel in de Tweede Kamer in voor een plaats in het EP en zal straks in Brussel en Straatsburg de regie voeren over het CDA-smaldeel binnen de grote fractie van de christen-democraten, de Europese Volkspartij (EVP).

Eurlings neemt in snel tempo een aantal onderwerpen onder de loep, waaronder vermindering van regels en bureaucratie, de aanpak van de criminaliteit, het asielbeleid, het sociale Europa, drugstoerisme, het stabiliteitspact en de veiligheid. Hij kritiseert PvdA en VVD en bepleit een actieve opstelling om „de kansen te grijpen die Europa biedt.” Over de uitslag van de verkiezingen kan wat hem betreft geen twijfel bestaan: Het CDA zal, net als in 1999, als de grootste uit de bus komen, alle minder gunstige peilingen ten spijt.

Dit is het eerste deel van een serie artikelen over de campagne voor de Europese verkiezingen.

Drie belangrijke punten uit het Europees programma van het CDA voor de komende periode. De keuze van lijstaanvoerder Eurlings:
- "We vinden dat Nederland meer projecten moet aanreiken, zodat we meer geld uit Brussel ontvangen. Dus niet alleen proberen onze afdracht te beperken, maar ook ijveren om extra middelen binnen te halen."
- "Er is een gemeenschappelijk asielbeleid nodig voor een sociale aanpak op dit terrein en om zaken als mensensmokkel, vrouwenhandel en illegale immigratie te stoppen."
- "Verder bepleiten we intensievere samenwerking in de sfeer van de veiligheid, waarbij we onder andere denken aan een betere informatie-uitwisseling tussen de lidstaten en met bondgenoten buiten de Unie."