Tomas Rakauskas
Leeftijd: 26
Beroep: projectingenieur en didactisch consultant
Land: Litouwen
Woonplaats: Kaunas (ongeveer 100 kilometer van de hoofdstad Vilnius)

Bent u tevreden over de situatie in Litouwen? Ja, op dit moment wel. Ons land zit in de lift. Litouwen is een klein land, maar ideaal voor kleine ondernemingen. Corruptie vormt echter wel een probleem. Geld verdwijnt soms in de zakken van de overheid. Gelukkig is het niet meer zo erg als tien jaar geleden. Ik denk dat de situatie wel zal verbeteren als er meer controle vanuit Brussel op de regering wordt uitgeoefend.

Waar denkt u aan bij de EU?
Het eerste waaraan ik denk, is de Sovjet-Unie. We gaan van de ene unie naar de andere. Maar als ik logisch redeneer, denk ik aan één groot land waarin dezelfde wetten gelden; aan één gebied en economie waarin wordt gewerkt aan een goed leven voor iedereen.

Wat voegt Litouwen toe aan de EU?
(Zucht.) Het klinkt misschien wat sarcastisch maar de eerste jaren niets, denk ik. Behalve misschien dan goedkope arbeid. Verder kan Litouwen misschien wat betekenen op het gebied van de wetenschap. Litouwen was in de tijd van de Sovjet-Unie erg ver op dat gebied, omdat veel mensen hier voor het Sovjetleger werkten en met de modernste technologie in aanraking kwamen.

Is Litouwen gereed voor toetreding?
Ik denk van wel. De Litouwers hebben de afgelopen vijftien jaar hard gewerkt. Als ik kijk naar mijn ouders en vrienden, dan merk ik dat ze weinig vrije tijd hebben en geen ruimte voor ontspanning. Zij werken hard om hetzelfde niveau te bereiken als de andere EU-lidstaten. Ze wachten niet af wat er komen gaat, maar steken de handen uit de mouwen.

Ziet u voordelen voor Litouwen bij toetreding tot de EU?
De kleine ondernemingen zullen er flink van profiteren. Voor bedrijven in Litouwen wordt het veel gemakkelijker om zaken te doen met het buitenland. En zonder daarbij vuile handen te maken. Ik denk dat de corruptie verder zal worden ingedamd.

Zijn er ook nadelen?
Ja, natuurlijk. Brussel wil overal een vinger in de pap hebben. Bijvoorbeeld in de energiesector. Dat betekent dat Litouwen binnen zeven jaar zijn kerncentrales moet sluiten, omdat de EU denkt dat ze niet veilig zijn. Europa wil niet met onze regering nadenken over de vraag hoe de centrales veiliger kunnen worden gemaakt; ze moeten simpelweg worden gesloten. Kernenergie is echter de goedkoopste vorm van energie. Bovendien verdient Litouwen eraan, door stroom te verkopen aan Wit-Rusland en Letland. Ook de boeren zullen niet beter worden van de EU. Ze krijgen weliswaar meer subsidies, maar ze moeten wel aan een heleboel eisen voldoen. En dat kost per saldo meer dan dat het oplevert. Ik denk dat de meerderheid van de Litouwse boeren het dan ook niet zal redden. Alleen de grote boerenbedrijven zullen overleven.

Bent u bang dat het nationale karakter van Litouwen door toetreding zal verdwijnen?
Daar ben ik nog niet uit. Overal rukt de Engelse taal op. Er is niet veel aandacht voor de Litouwse taal en cultuur. Maar een van de beleidspunten van de EU is het stimuleren van de eigen nationaliteit, heb ik begrepen. Misschien wordt het probleem groter als er meer mensen vanuit andere gebieden, zoals Azië, naar Litouwen komen. Ik weet het niet. Maar ik geloof niet dat bepaalde dingen zoals de Litouwse feestdagen zullen verdwijnen.

Zal er persoonlijk iets voor u veranderen door de toetreding?
Ik denk van niet. Wel zal het gemakkelijker worden om met vakantie naar het buitenland te gaan, omdat je niet meer hoeft te wachten aan de grens.

Al eens in een van de EU-lidstaten geweest?
Ja, in Duitsland, Oostenrijk, Nederland en Groot-Brittannië.

Zou u in een van de EU-lidstaten willen werken?
Ja, maar niet voor altijd. Ik heb al eens vijf maanden in Groot-Brittannië gewerkt. Ik zou best wel langer in het buitenland willen werken. Maar het is niet eenvoudig om je vrienden en familie achter te laten. Bovendien is het moeilijk om in het buitenland aan de slag te gaan, omdat verschillende landen een limiet hebben gesteld aan het aantal mensen dat vanuit de nieuwe lidstaten naar de oude kan komen. Wel zou ik uiteindelijk -na tien, twintig jaar- willen terugkomen om de opgedane kennis en ervaring in Litouwen te gebruiken.

Dit is het negende deel in een serie portretten van nieuwe EU-burgers. Vrijdag deel 10.