Tientallen mannen in pak lopen door het weiland van boer Galesloot. Ze nemen plaats achter een paar picknicktafels en heffen het glas melk. „Proost!”, klinkt het terwijl de fotograaf zijn plaatje maakt. Maartje 25 kijkt nieuwsgierig toe.

Maar liefst vijftig organisaties van diverse pluimage zetten maandagmiddag in Weesp hun handtekening onder het Convenant Weidegang. Van kaashandel tot supermarkt, van boer tot dierenbescherming en van overheid tot accountantskantoor, allemaal vinden ze dat de koe terug moet in de wei.

Feit is dat al een kwart van de Nederlandse koeien het hele jaar dag en nacht op stal staat en het worden er steeds meer. Arbeidstechnisch is dat makkelijker voor de boer, het gras wordt niet vertrapt en ook de ammoniakuitstoot is minder. Maar of de dieren er zo gelukkig van worden, valt te betwijfelen.

Volgens Galesloot is het gezond voor een koe om buiten te lopen. Koeien in de wei zijn ook een goede pr voor de melkveehouderij. En, zegt hij, het past in zijn bedrijfsvoering. „’s Ochtends na het melken gaan de dieren de wei in, ’s middags haal ik ze weer naar de stal. Overdag werk ik als zzp’er in de bouw, dan heb ik er geen omkijken naar.”

De boer houdt bij de weidegang van zijn koeien rekening met het weer. „Als het hard regent wacht ik wat langer om ze buiten te laten. En als het heel warm is laat ik de deuren openstaan, dan kunnen ze in de stal de schaduw opzoeken.”

’s Nachts staan de koeien altijd op stal. Dan worden ze bijgevoerd, zodat de melkproductie op peil blijft. En het scheelt ’s ochtends werk voor Galesloot: hij hoeft de koeien niet uit het land te halen maar kan gelijk gaan melken.

De veehouder heeft voor huidige maatstaven een klein bedrijf: hij melkt zo’n zeventig koeien. Burgers vinden het prachtig, de koeien in de wei.

„Eigenlijk maken wij als kleinere boerenbedrijven reclame waar ook de grote collega’s van profiteren. Daar zou best wat tegenover mogen staan”, vindt Galesloot.