ROME – Samen met een paar gezinnen verhuisde dr. Leonardo De Chirico een paar jaar geleden naar hartje Rome om daar, vlak bij het Colosseum, een gereformeerde baptistengemeente te stichten.
Veertig jaar geleden was het niet mogelijk geweest, zegt De Chirico tijdens een koffiepauze op het congres ”The Gospel and the City” (”Het Evangelie en de stad”) in Berlijn. „Veel rooms-katholieken beschouwen ons nog steeds wel als ketters, maar wettelijk krijgen we alle ruimte om hier kerk te zijn.”
Volgens De Chirico, voorganger van de gemeente en vicevoorzitter van de Evangelische Alliantie in Italië, wil de in 2009 gestichte gemeente een koninklijke, priesterlijke en profetische rol in de samenleving vervullen. Kerkleden evangeliseren, bieden hulp aan vluchtelingen en nodigen mensen uit naar de zondagse prediking te komen luisteren.
Mis
De gemeente, die wekelijks ongeveer dertig tot veertig bezoekers trekt, wordt echter steeds weer geconfronteerd met de grote invloed van de Rooms-Katholieke Kerk op de cultuur. „De meeste mensen zijn het helemaal niet gewend om naar een preek te luisteren. De mis is niet gericht op het Woord, maar op de eucharistie.”
Het is volgens De Chirico ook nodig dat de gemeente laat zien dat ze interesse in de samenleving heeft. „Dat hebben we van de Redeemer Presbyterian Church in New York geleerd. In de nabije omgeving bevinden zich een staatsuniversiteit en een rooms-katholieke universiteit. We zijn actief in de academische wereld door onder meer paneldiscussies te organiseren, bijvoorbeeld over het bestaan van God.”
Calvijn
De Chirico, docent aan Instituto di Formazione Evangelica e Documentazione in Padua, besteedde ook aandacht aan het Calvijnjaar 2009 en aan Luthers reis naar Rome, 500 jaar geleden. „Zo laten we zien dat we geen nieuwe beweging of sekte zijn, gericht op een enkel aspect van de werkelijkheid. Het evangelische geloof bestaat niet alleen uit spiritualiteit, het heeft ook een theologie en een levensvisie. Wat dat betreft moeten we nog heel wat vooroordelen van rooms-katholieken wegnemen en culturele barrières slechten.”
Dit is het laatste deel van een drieluik over kerkplanters in Europese steden.