Binnenland
Omgekomen gezin bij vliegramp Tripoli in Heerde herdacht

HEERDE – „God baande ons een weg door de woestijn van de afgelopen 365 dagen. Van dag naar dag. Ook als je er niet aan dacht of er geen oog voor had.”

Van onze verslaggever
13 May 2011 11:41Gewijzigd op 14 November 2020 14:57
Vliegramp Tripoli. Foto ANP
Vliegramp Tripoli. Foto ANP

Dat zei ds. J. M. Weststrate, predikant van de vrije evangelische gemeente in Heerde, donderdagavond tijdens een herdenking van de vliegramp in Tripoli op 12 mei 2010.

Onder de zeventig Nederlandse slachtoffers was ook de familie Donkervoort uit Heerde, verbonden aan de vrije evangelische gemeente. Het gaat om vader Paul Donkervoort (60), moeder Gieny (58) en hun dochters Gemma (27) en Paulien (23). Ook Pauliens vriend Rutger Berfelo (24) kwam om bij de vliegtuigcrash.

De vliegramp heeft de levens van sommige mensen „blijvend veranderd”, zei de predikant. „Lieve mensen zijn uit het leven weggerukt. Ze laten een lege plek achter in ons dorp.”

Ds. Weststrate citeerde uit Hebreeën 10 (NBV), waar mensen worden opgeroepen „de dagen van weleer” te gedenken. „Dat zijn verdrietige dagen, maar het kunnen ook mooie dagen zijn. Toen je op een terras zat met een kop koffie of een sorbet. Toen je gesprekken voerde over niks, of juist gesprekken met diepgang.”

De predikant wees erop dat de Bijbel ons herinnert aan „onze God, aan Zijn zorg en nabijheid in dagen wanneer het zo moeilijk is.” Hij haalde Psalm 139 aan, waar staat: „Met al mijn wegen bent u vertrouwd.”

Tijdens de herdenking in het Kruispunt Heerde, bezocht door zo’n honderd mensen, blikte Co Meijer, nauw betrokken bij het regelen van allerlei zaken na het overlijden van de familie Donkervoort, terug op de ingrijpende weken na de vliegramp in Tripoli. „De eerste uren na de ramp bestonden uit zoeken naar vluchtnummers, naar nieuws, naar de waarheid. Er was ongeloof en onmacht.”

Hij prees mensen die hielpen bij de nazorg. „We zaten meer dan eens met twintig mensen om tafel. Het was hartverwarmend hoe de rijen zich sloten.”

Meijer was donderdagochtend ook bij de „indrukwekkende” landelijke herdenking van de vliegramp in Den Haag.

Geëmotioneerd sprak hij donderdagavond over wat familie van de enige overlevende van de crash, de nu 10-jarige Ruben, vertelde op die landelijke bijeenkomst. „Toen Ruben in het ziekenhuis in Tripoli van zijn tante en haar man hoorde dat zijn ouders en broertje waren omgekomen, was zijn eerste reactie: „Waar moet ik verder leven? Dus niet: hoe, waarom, maar wáár?”

Op de bijeenkomst in Heerde werden donderdagavond tv-fragmenten over de vliegramp vertoond, alsook beelden van de begrafenis van de familie Donkervoort op 15 juni 2010 in Heerde.

Er was pianomuziek en het lied ”Als het stil is” van zanger Stef Bos werd ten gehore gebracht. Verder zong een projectkoor de liederen ”Als ge in nood gezeten” en ”Niet de storm is doorslaggevend/ Niet de storm bepaalt je lot/ Maar je houding, je vertrouwen/ Op de levenskracht van God.”

Ontroerend was een kort dankwoord van de 87-jarige moeder van Gieny Donkervoort. „God heeft ons erdoor geholpen. Alleen was ik er niet doorgekomen. Hartelijk dank voor alle liefde.” De oude vrouw kreeg een applaus.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer