Volgens de raad was het publiceren van foto’s van slachtoffers en nabestaanden „niet noodzakelijk om de ernst van het ongeluk te tonen”. Journalisten hadden terughoudendheid moeten betrachten bij het ongevraagd publiceren van foto’s die slachtoffers voor een ander doel op websites als Hyves en Facebook hadden gezet. „Door het plaatsen van deze foto’s zijn grenzen overschreden van hetgeen, gelet op de journalistieke verantwoordelijkheid, maatschappelijk aanvaardbaar is.”

Over het fotograferen van nabestaanden schrijft de Raad dat hun daardoor extra leed is aangedaan en dat het belang van de privacy zwaarder moet wegen dan het belang van de publicatie.

Het vermelden van de achternaam van Ruben, de enige overlevende van de ramp, had in de ogen van de raad ook achterwege dienen te blijven. „Zijn achternaam voegde niets toe aan de informatie over de ramp.”

Het interview dat De Telegraaf met het 9-jarige slachtoffer had, wordt in de uitspraak ontoelaatbaar genoemd. De journalist had telefonisch contact moeten vermijden en rekening moeten houden met de weerloosheid en geestelijke toestand van het slachtoffer. Het afdrukken van het interview was „niet noodzakelijk”.

De Leidraad van de Raad voor de Journalistiek wordt in september aangepast met een specifieke bepaling over de benadering van slachtoffers van ongevallen en rampen. Die bepaling ontbrak tot nu toe.

Het verspreiden van beelden van Ruben uit het ziekenhuis noemt de raad wel gerechtvaardigd, gezien de uitzonderlijk grote nieuwswaarde. „Het beeld van de kleine jongen Ruben symboliseert niet alleen de uitzonderlijke tragedie, maar tegelijk de hoop van het overleven. Daarbij speelt ook een rol dat deze beelden via internet al wereldwijd verspreid waren.”

De Raad voor de Journalistiek heeft uit eigen beweging een oordeel geveld, zonder dat direct betrokkenen een klacht hadden ingediend.