David Nieborg, expert op het gebied van nieuwe media en docent aan de Universiteit van Amsterdam, stelde dat dinsdag tijdens een debatavond van het christelijke netwerk ForumC en de Gereformeerde Studenten Vereniging Amsterdam.

Nieuwe media stellen in staat om macht uit te oefenen, weet Nieborg zeker. Dat kan op een positieve manier, vindt hij. Maar het gebeurt nog te weinig. „Het intellectuele wapen tegen Geert Wilders is de online discussie. Ik wil wel eens zien hoe groot de aanhang van Wilders nog is als iedereen zijn sterke argumenten tegen de standpunten van de PVV op het web zet.”

Het is „de min 35-generatie” die Obama in het zadel heeft geholpen, meent Nieborg. „Stel je voor: een niet-blanke man, met als tweede naam Hussein, in een land dat als redelijk conservatief mag worden bestempeld, wordt president. Dat is grotendeels te danken aan sociale netwerken zoals Twitter en Facebook, waar mensen met één gemeenschappelijk doel elkaar vonden en zich verenigden.”

Een netwerksamenleving heeft ook schaduwkanten, betoogde Jan van der Stoep, lector religie in media en publieke ruimte aan de Christelijke Hogeschool Ede (CHE). Hij gelooft niet zozeer in een onoverbrugbare kloof tussen de generaties vanwege nieuwe media. „De komst van de telefoon heeft ook geen andere mensen gegeven, zoals werd gevreesd. Net als de telefoon maken virtuele netwerken een nuttige onderdeel uit van de alledaagse werkelijkheid.”

Toch verandert er wel degelijk iets. „Dat heeft te maken met de positie van het individu. We zijn in staat om via nieuwe media met iedereen in contact te komen, er komt een overdosis aan informatie op ons af. Wie daar niet gedisciplineerd mee weet om te gaan, heeft een probleem.”

Nieuwe media stimuleren volgens de CHE-lector vormen van populisme, van „stemmen met je onderbuikgevoelens. Bij elke uitspraak van een politicus horen we via sociale netwerken de mening van het volk.”

Van der Stoep meent dat de samenleving juist nu een publiek podium nodig heeft met deskundige mensen die de gezamenlijke thema’s bespreken. „Ik wil ook in de digitale wereld weten waar kwaliteitsjournalistiek wordt bedreven. Twitter met z’n korte boodschapjes over de boterham met pindakaas komt op mij infantiliserend over.”

Nieborg: „En toch blijf ik zeggen dat journalisten die niet twitteren zich buiten de werkelijkheid plaatsen. Veel politici laten op Twitter hun stem horen. Als je daar geen kennis van neemt, zet je jezelf op achterstand. Ik heb meer vertrouwen in een reeks aan meningen die ik zelf uitkies dan in de selectie die de redactie van de NOS voor me maakt.”