Ze kwam, zag en overwon. Moeite hoefde ze er niet voor te doen: de zin „het was een beetje dom” volstond. Máxima is niet meer weg te denken uit het koningshuis. En uit de harten van het Nederlandse volk.
Kinderen van een basisschool in Biddinghuizen willen hun tekeningen en opstellen over het klimaat 25 jaar bewaren in capsules in de grond. Dus staat Máxima op een gure maartmiddag te spitten in de stevige klei. Lachend. Strálend.
Die lach is het wapen dat ze keer op keer vol overtuiging weet in te zetten. Máxima hééft iets. Charme. Enthousiasme. Charisma. „Ze heeft meer dan de meeste andere prinsessen”, vindt historica Reinildis van Ditzhuyzen, die het boek ”Het huis van Oranje” heeft geschreven.
De prinses is niet alleen charmant op de momenten dat ze er op haar mooist uitziet. Ook als ze Biddinghuizense modder staat te scheppen in groene tuinlaarzen. Ook als ze op Koninginnedag 2008 wankelend over het ijs schaatst in een roze mantelpakje. Zelfs als ze met opengesperde mond staat te koekhappen.
„Máxima kan mensen voor zich innemen”, zegt Van Ditzhuyzen. „Ze ziet er goed uit en doet alles met overgave en enthousiasme. De prinses is professioneel en geïnteresseerd in mensen. Ook als iets haar niet boeit, denk je toch: Ze vindt het leuk. Máxima is een natuurtalent.”
Het koningshuis glanst weer. Echter, dat is niet alleen op Máxima’s conto te schrijven. Ook prinses Laurentien heeft er haar steentje aan bijgedragen, nuanceert Van Ditzhuyzen. „Bovendien had het koningshuis die glamour en glans niet echt nodig. Het ging prima. Een koningshuis blijft populair zolang er geen fouten worden gemaakt.”
De waarheid van die laatste woorden heeft Máxima aan den lijve ondervonden. Haar uitspraak „De Nederlander bestaat niet” bracht stad en land in beroering. Vier woorden en vijf seconden spreektijd waren genoeg om heel Nederland over zich heen te krijgen. Of neem de affaire Mozambique. Alle media spraken er schande van dat het prinselijk paar zich in Afrikaanse investeringen had gestort.
Hoeveel missers kan een toekomstige koningin zich veroorloven voordat het krediet op is? „Veel”, weet Van Ditzhuyzen. „De fout met het vakantiehuis in Mozambique heeft Máxima en Willem-Alexander geen goed gedaan, maar de Nederlandse monarchie kan veel hebben. Het moet wel erg uit de hand lopen, wil het volk zeggen: „Schaf het koningschap maar af.””
Dat is maar goed ook. De laatste blunder van het prinselijk paar is vermoedelijk nog niet gemaakt. Bovendien heeft ook Máxima, zoals iedereen, haar menselijke minpuntjes. Van Ditzhuyzen: „Ik heb het idee dat ze met haar man een muur om zich optrekt om privé en publiek te scheiden. Dat werkt niet. Hun gebrek aan privacy is de tol die ze moeten betalen voor alle privileges die hun baan ongetwijfeld ook met zich meebrengt.”
De privacykwestie laat de omstanders in Biddinghuizen koud. „Koninklijke Hoogheid!” brult een lid van het journaille tegen de modder scheppende Máxima. „Wilt u even glimlachen?” De prinses kijkt op, poseert en gooit haar lach in de strijd. Camera’s flitsen. De modderlaarzen ten spijt ziet ze er allercharmantst uit. De monarchie staat voor even als een huis.
Dit is de laatste aflevering in een serie over belangrijke ontwikkelingen sinds het jaar 2000.
