Maandag wordt de onderscheiding, die is bedoeld voor niet-Joden die tijdens de Holocaust Joodse medeburgers probeerden te redden, aan dochter Hillie overhandigd.

De ouders van Eshed gaven in 1942 geen gehoor aan het deportatiebevel om naar Duitsland te vertrekken. Ze besloten onder te duiken. Obe en Bartha Posthumus uit het Noord-Hollandse Laren waren bereid hun zoon op te nemen. Ze hadden zelf een dochter van 7 jaar, Hillie.

Eshed werd in Laren onder de naam Posthumus ingeschreven. „Officieel was opgegeven dat ik als vondeling bij het gezin kwam.” Soms dreigde zijn echte afkomst ontdekt te worden, maar door hulp van een agent ging het goed. „Iedere keer als er een huiszoeking aan de gang was, haalde die agent mijn gegevens uit de kaartenbak van het bevolkingsregister.”

Na de oorlog hield de familie Posthumus intensief contact met de familie Eshed, die ook in Laren kwam wonen. Ze kwamen dagelijks bij elkaar over de vloer.

Een hoge vertegenwoordiger van Israël, Yaïr Even, reikt de onderscheiding uit.