Joanna en haar man Kenneth Morris brengen Thanksgiving dit jaar door in een piepklein appartement in Brooklyn in New York. De kinderen zitten in Houston, in Texas, en er is geen sprake van dat zij naar New York komen om Thanksgiving met hun ouders te vieren. „Wij zijn voorbeelden van de diaspora veroorzaakt door de orkanen Katrina en Rita en ik weet werkelijk niet of wij ooit weer Thanksgiving in New Orleans zullen vieren”, verzucht Kenneth.Ze zouden op tijd klaar zijn geweest met evacueren als het beschermingssysteem het gehouden had. Maar dat begaf het, als gevolg waarvan hun huis onder water kwam te staan en de auto onbruikbaar werd. „Wij zijn hier na de storm geweldig goed opgevangen en Kenneth heeft zelfs tijdelijk werk gevonden. Wij vragen ons nu af of wij ons hier misschien zullen vestigen, of dat we toch weer naar New Orleans zullen terugkeren als de situatie daar genormaliseerd is”, aldus Joanna.

Dat is een vraag waarvoor veel bewoners of voormalige bewoners van het rampgebied zich gesteld zien. Wanneer is de situatie zo genormaliseerd dat men kan terugkeren? President Bush beloofde tijdens zijn bezoek aan New Orleans op 15 september massale steun voor het rampgebied. „Wij hebben in het verleden grote rampen meegemaakt en wij hebben altijd weer alles opgebouwd; dat zal ditmaal niet anders zijn”, aldus de president in een televisietoespraak. Van de massale hulp die Bush op die dag beloofde, is ruim twee maanden later nog weinig te bespeuren.

„De president verdient lof voor het feit dat hij vlak na de orkaan 62 miljard dollar aan hulp beloofde. Dat geld werd door het Congres ook daadwerkelijk beschikbaar gesteld. Maar allerlei organisaties blijven dat geld vasthouden omdat particulieren en bedrijven blijkbaar niet voldoen aan de bureaucratische voorwaarden die deze organisaties stellen. Dat is onaanvaardbaar, maar ik denk dat alleen de president daar iets aan kan doen, en dat gebeurt helaas niet”, aldus Mary Landrieu, Democratisch senator van Louisiana. President Bush is volgens haar te veel bezig met de politieke discussie over Irak en met de schandalen waarin de Republikeinse Partij is verwikkeld.

Sommige parlementariërs wijzen op een ander punt. De zwaarst getroffen staat Louisiana is namelijk berucht vanwege zijn chaotische, inefficiënte en corrupte bestuur. „Ik hoor dat telkens weer als ik met afgevaardigden in Washington spreek. Steeds weer opnieuw wordt de vraag gesteld: Wie beheert de megafondsen voor de wederopbouw? Men vertrouwt ons hier in het zuiden niet erg, en dat is een belemmering voor de financiering van een efficiënte en snelle wederopbouw”, meent Bobby Jindal, Republikeins parlementariër in het Huis van Afgevaardigden van Louisiana.

Enorm nijpend is ook het gebrek aan voldoende arbeidskrachten. „Ik had een goed gevulde orderportefeuille toen Katrina ons trof. Nu kan ik tal van orders niet meer uitvoeren, omdat ik geen werknemers heb. Die heb ik dringend nodig voor het gewone werk en om de schade binnen mijn bedrijf te herstellen. Maar van meer dan de helft van mijn werknemers heb ik na Katrina niets meer gehoord”, aldus Donald Bollinger, eigenaar van de gelijknamige scheepswerf bij Baton Rouge in Louisiana.

Lokale autoriteiten wijzen erop dat veel mensen de orkanen misschien vergeten zijn, maar dat de situatie allesbehalve is hersteld. „Wij schatten dat er op dit moment nog steeds tussen de 400.000 en de 500.000 mensen op een tijdelijk adres wonen. Dat is niet vreemd als je weet dat sommige delen van New Orleans en andere zwaar getroffen plaatsen nog steeds geen elektriciteit en water hebben of soms helemaal zijn weggevaagd. Wij weten zelfs het definitieve aantal slachtoffers van de ramp nog niet. Bergingsploegen vinden nog steeds lichamen in de chaos die Katrina heeft achtergelaten”, aldus Roy Brisquer, woordvoerder van gouverneur Kathleen Blanco van Louisiana.

Afgevaardigde Jindal vreest dat de rest van Amerika het zuiden afschrijft. „Ik ben bang dat New Orleans langzamerhand wordt vergeten. Wie investeert er in een gebied waar geen elektriciteit is en waar je geen werknemers kunt vinden? Wie investeert er in een gebied waar de infrastructuur dringend hersteld moet worden? Wie investeert in New Orleans als je niet weet of er ditmaal voldoende geld wordt gereserveerd om de stad wérkelijk te beschermen tegen het geweld van orkanen? Ik kan niemand ongelijk geven die daar zijn twijfels over heeft, maar dat betekent wel dat de wederopbouw heel, heel lang gaat duren”, aldus Jindal.

Ondanks deze sombere perspectieven zijn er ook onverbeterlijke optimisten die de toekomst met vertrouwen tegemoet zien. „Ik geef toe dat het er allemaal nog niet erg fraai uitziet, maar wij bouwen weer op”, aldus John Wilder. Zijn modezaak in New Orleans werd door Katrina geruïneerd en wat nog bruikbaar was werd na de orkaan gestolen. Zijn huis toont tot op de tweede verdieping duidelijke sporen van de overstroming. „Schimmel alom, maar wij gaan door”, zo verzekert Wilder, die wordt bijgestaan door zijn vrouw Emanuela. „We hebben elkaar nog en er is niemand van onze familieleden omgekomen; dat is iets waarvoor wij op deze Thanksgiving 2005 zeer dankbaar zijn”, aldus John.