Eén keer ja zeggen en je bent geen lid meer van het Koninklijk Huis. Prins Pieter-Christiaan weet wat het is. Donderdag trouwde hij op Paleis Het Loo in Apeldoorn met Anita van Eijk en deed daarmee afstand van zijn rechten op de troon. „Daar heb ik eigenlijk nooit rekening mee gehouden. Ik stond altijd al zó ver van de troon.”
Felle kleuren overheersen op deze eerste dag van de bruiloft. De bruid heeft zich gestoken in een zijden ensemble van geel en groen. Haar biedermeier heeft dezelfde kleuren. De bruidegom heeft zijn grijze kostuum gesierd met een zachtgele stropdas. Ook andere gasten dragen die. Het bontst van allemaal maakt nicht prinses Laurentien het met een knalblauwe broek.
De stemming rond het Apeldoornse paleis is niet uitbundig, maar stijlvol. Daar past een Rolls-Royce bij. Het bruidspaar arriveert in een zilvergrijze Phantom V State Limousine in blauw en grijs. De auto is geen eigendom van de koninklijke familie, maar gehuurd bij het Utrechtse autobedrijf Meijers, waar ook prins Willem-Alexander zijn trouwauto huurde.
In de Audiëntiezaal van het paleis wacht een klein gezelschap: ouders, naaste vrienden, koningin Beatrix, premier Balkenende en de voorzitters van de Eerste en de Tweede Kamer, Timmerman-Buck en Weisglas. Prins Willem-Alexander en prinses Máxima ontbreken. Zij zijn nog op vakantie. Morgen in Noordwijk hopen ze wel acte de présence te geven. Ook neef prins Friso en zijn vrouw Mabel zijn er niet.
Burgemeester G. J. de Graaf van Apeldoorn, die het huwelijk voor de wet voltrekt, is blij dat het bruidspaar voor Apeldoorn heeft gekozen als trouwlocatie. Een logische keus vindt hij: de bruidegom woonde op Het Loo, vroeg er zijn vrouw ten huwelijk, kondigde er zijn verloving aan en al eeuwen is er een band met de Oranje-Nassaus.
Jawoorden klinken. Een kus. Geluiden van instemming. Een zakdoek om de lippenstift weg te vegen. Als getuigen tekenen twee vriendinnen van de bruid -Saskia Meulemans en Sandra Chollet- en twee vrienden van de Apeldoornse prins -Floris Leewens en Eelco de Graaf. De burgemeester overhandigt naast het trouwboekje namens het gemeentebestuur van Apeldoorn een zilveren fruitschaal. „Een knipoog naar Vivat Oraenge”, het schilderij dat koningin Beatrix kreeg ter gelegenheid van haar regeringsjubileum en waarop ook een schaal te zien is.
De naaste familie feliciteert het bruidspaar op het grote bordes aan de achterkant van het paleis. De zon schijnt af en toe tussen de wolken door. De regen komt gelukkig later pas.
Het hoogtepunt van de bruiloft moet echter nog komen, vindt het jonge echtpaar. „Na zo’n fantastische dag kijken wij uit naar de geweldige dienst zaterdag”, vertelt de prins. Trouwen in de kerk -in Noordwijk-Binnen- geeft volgens zijn vrouw „een extra dimensie aan je leven. Wij zijn beiden gelovig. Het is mooi zo de liefde voor elkaar te bevestigen.” „Een zeer mooi en emotioneel moment. We hebben er veel met de dominee over gesproken”, vult Pieter-Christiaan aan.
En wat gaat het bruidspaar verder doen deze dagen? „Morgen hebben wij een onderonsje met buitenlandse vrienden.” Zaterdag na de kerkdienst „een receptie en diner voor familie en vrienden en een avondfeest.” „Daarna gaan we -heel anoniem- op reis.” Om daarna in Amsterdam te gaan wonen.
Eerst is het echter nog handenschudden. In een zijvleugel van Paleis Het Loo ontvangt het bruidspaar tientallen gasten. Van oud-studiegenoten tot hoge officieren van de Koninklijke Marechaussee. De rij voor de deur wordt langer en langer. De wolken kleuren donkerder en donkerder. Een stevige bui. Helaas, de paraplu’s liggen in de auto. Daar kan broer Floris iets van leren. Voor de jongste Apeldoornse prins en zijn aanstaande vrouw Aimée Söhngen is het dezer dagen de generale repetitie. Zij trouwen op 20 en 22 oktober.