Volgens de hoogste bestuursrechter moeten de gevolgen van het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de lelieteelt dicht bij beschermde natuurgebieden beter worden onderzocht. Op basis van de huidige kennis „kan niet uitgesloten worden dat deze middelen negatieve gevolgen hebben”, oordeelt de rechter. Zolang nader onderzoek ontbreekt, is een natuurvergunning aanvragen in dit soort gevallen verplicht.

„Als die gevolgen niet uitgesloten kunnen worden, moet een natuurvergunning aangevraagd worden voor het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Deze uitspraak geldt voor heel Nederland. In de praktijk is de uitspraak niet uitvoerbaar: hoe onderbouwt een ondernemer dat ieder denkbaar, theoretisch risico uitgesloten kan worden?”, aldus de Land- en Tuinbouworganisatie Nederland.

De uitspraak maakt volgens LTO-voorzitter Ger Koopmans van het voorzorgsprincipe een verlammingsprincipe. „Natuurlijk is voorzichtigheid geboden bij natuurbescherming, maar op een gegeven moment moet je ook durven zeggen: deze handeling, met toegestane middelen en conform het gebruiksvoorschrift, heeft geen significant effect. Het heeft geen zin om dit nog tien decimalen achter de komma extra te willen uitrekenen en onderzoeken”, stelt de voorzitter.

Volgens hem heeft de uitspraak potentieel verstrekkende gevolgen voor alle economische activiteiten in Nederland.