De vorige maand op 91-jarige leeftijd overleden liberale voorman stapte als 42-jarige na een internationale carrière in het bedrijfsleven in de politiek en daarmee „bracht hij een ander perspectief naar Den Haag”, zei de PVV’er. Bosma memoreerde dat Bolkestein opviel omdat hij zijn eigen koers voer op onderwerpen als immigratie, de uitbreiding van de EU en de NAVO, de Irakoorlog en ontwikkelingshulp.

„Bolkestein voelde zich naar eigen zeggen als een Cassandra, een toekomstvoorspeller die niet wordt geloofd, maar achteraf wel gelijk krijgt.” Hij was „een buitenbeentje en typeerde zichzelf het liefst als een Amsterdamse koopman, praktisch en nuchter. En tegelijk was hij de intellectueel die filosofische vraagstukken doorgrondde”, aldus Bosma.

Na zijn entree in de Tweede Kamer in 1978 bekleedde Bolkestein diverse kabinetsposten en leidde hij jarenlang de VVD-Kamerfractie, waarna hij Eurocommissaris werd tot 2004.

VVD-vicepremier Sophie Hermans wees op haar beurt op de stijl van haar partijgenoot. „Emotie en romantische dromen over een betere wereld vond hij maar gevaarlijke ondingen in de politiek. Voor hem telden de feiten en analyses in het hier-en-nu, en hij zei altijd waar het op stond. Autonoom, glashelder en geen meel in de mond.”

Voor haar partijgenoot was „een scherp debat met een tegenstander zuurstof. Bolkestein hield niet van koetjes en kalfjes”, zei Hermans. Volgens haar vond Bolkestein de Nederlandse politiek „maar gezapig en te veel op consensus gericht. Of zoals hij zelf zei, wij leven in een soort zwakstroom maatschappij, als je boe zegt, vallen mensen al om. Zijn stijl was veel meer pats-boem.”