Hertzberger vroeg in een zogenoemde initiatiefnota aandacht voor het toenemende aantal jongeren dat om euthanasie vraagt in verband met ernstig psychisch lijden. Zij pleitte onder meer voor wetenschappelijk onderzoek om bijvoorbeeld beter te kunnen bepalen wanneer sprake is van uitzichtloos lijden. Ook naar de tekorten in de geestelijke gezondheidszorg (ggz) wilde zij onderzoek laten doen.

Verder stelde Hertzberger voor commissies van wijzen aan te stellen die advies zouden moeten uitbrengen over onder meer de afwegingscriteria en de rolverdeling tussen de behandelaars die bij een verzoek tot actieve levensbeëindiging betrokken zijn. Daarnaast pleitte zij voor meer terughoudendheid bij media bij het berichten over euthanasie.

Karremans vindt het „goed” dat vanuit de Kamer aandacht wordt gevraagd voor dit lastige onderwerp, maar wimpelt in zijn reactie de meeste voorstellen van Hertzberger af. Of iemand uitzichtloos lijdt, is wat hem betreft een medisch oordeel. Het is „primair aan de beroepsgroep” om te bepalen of daar extra onderzoek naar moet worden gedaan. En naar de staat van de ggz wordt voor nu al genoeg onderzoek gedaan, vindt hij.