Zo had het waterschap gehoopt dat in het nieuwe faunabeheerplan zogenoemde risicolocaties zouden zijn aangewezen. „Dit betekent dat er een kaart is met gebieden waar de bever niet welkom is. In deze gebieden kunnen we als waterschap dan ook makkelijker jaarrond ingrijpen zonder een plan van aanpak in te hoeven dienen met alle administratieve lasten van dien. Dit geldt ook voor andere organisaties. Ook heeft het waterschap dan meer ingrijpmogelijkheden in de kraamtijd.”

In Limburg komen ongeveer 2000 bevers voor, schat het waterschap. De beschermde knaagdieren zorgen regelmatig voor overlast door dammen te bouwen en holen te graven in oevers. Doordat de populatie blijft groeien, wijken steeds meer bevers volgens het waterschap uit naar de bebouwde kom. „Hierdoor komen ze steeds vaker in conflict met mensen.” Vorig jaar was het waterschap 800.000 euro kwijt aan de bever, onder meer voor zaken als het verlagen of weghalen van dammen, het dichtmaken van holen in oevers en het afschieten van bevers.

Het Limburgse provinciebestuur stelt in een brief over het faunabeheerplan dat een verzoek om een risicolocatie aan te wijzen „juridisch zeer grondig onderbouwd” moet worden. „Een methodiek hiervoor moet de komende periode worden uitgewerkt.” Het Waterschap Limburg zegt in gesprek te blijven met de provincie over het beverbeleid. „We hopen toch nog aanvullende zaken te kunnen regelen, zodat het beverbeheer in de toekomst minder hobbelig wordt.”