Hij startte in 1990 al eens met een CGO-cursus, maar maakte die vanwege drukte in het gezin niet af. Daar bleef het echter niet bij voor de inwoner van Veenendaal. „In 2013 ben ik opnieuw begonnen. Sindsdien volg ik de cursussen onafgebroken: de basis- en vervolgcursus en de losse cursussen, bijvoorbeeld over ”De viervoudige staat” van Thomas Boston.”

Inmiddels heeft hij al meer dan tien CGO-cursussen achter de rug. „In het voorjaar van 2013 kwam de HEERE in mijn leven en kreeg ik de begeerte om met het Woord bezig te zijn. Dan is zo’n cursus heel mooi om onderwijs te ontvangen. Je kunt zomaar je plaatsje innemen in een klaslokaal of een vergaderzaal.”

De CGO-cursussen, die uitgaan van de Gereformeerde Gemeenten, staan open voor iedereen, ongeacht leeftijd of achtergrond. „Er is altijd een goede sfeer in de klas. De docenten zijn open en betrokken. Ook in de pauzes zijn er altijd fijne gesprekken. Het is heel anders dan een klas in het middelbaar onderwijs. Je zit wel in een lokaal, maar de enige ordekwestie die hier ter sprake komt, is de Dordtse kerkorde.”

De basis- en vervolgcursussen, die gehouden worden tussen september en april, beslaan ongeveer zestien avonden in het jaar; de kortere cursussen duren vier of vijf avonden. Voor Evers is dat geen opgave. „Ik vind het mooi om ermee bezig te zijn. Een boek als Luthers verklaring van de Galatenbrief spit ik dan bijvoorbeeld wel twee keer door. Ik ben er heel wat uren mee bezig, maar ik kijk ernaar uit; het kost weliswaar uren, maar die ben ik niet kwijt.”

Het meest waardevol aan een CGO-cursus vindt Evers de momenten dat de lesstof hem persoonlijk treft. „Als je iets mag horen over Wie Christus is voor een verloren zondaar en het raakt je, dan is het goed. Daarnaast leer ik er ook heel praktische dingen: hoe je vanuit de Bijbel een ethisch standpunt inneemt bijvoorbeeld.”

Een einddatum heeft Evers niet op het oog. „Omdat ik steeds opnieuw met de cursussen begin, zeggen mensen wel eens tegen me: „Dat heb je toch al gehoord?” Maar als dingen heel mooi zijn, vind ik het niet erg om ze nog een keer te horen – al wordt het tien keer gezegd.”

Dit is het eerste deel in een serie interviews met mensen die een cursus volgen naast hun werk.