Fluisteren was ook geboden toen ik bij een opvangplek voor kinderen binnenstapte. Het was rond enen ’s middags toen er „ssssst” klonk. Ik zag direct waarom: slapende kinderen. Na een ochtend van spelen, luisteren en zingen hadden vermoeidheid en slaap hen gevloerd.

Welkom op de kinderopvang Manada Pequena (klein kuddeke) van Los Pinos Nuevos, een kerk in de stad Sancti Spiritus. Waar kinderen van niet-kerkelijke ouders terechtkunnen als zij aan het werk moeten.

Het was een bijzondere ervaring om daar te zijn. Niet het minst vanwege Elisabeth (31), die er de dagelijkse leiding heeft. Later hoorde ik (van anderen, niet van haarzelf) dat ze een baan als ICT-specialist had opgegeven om hier fulltime aan de slag te gaan. Al snel begrijp ik waarom. Ze vertelt over de geestelijke nood in Cubaanse gezinnen, en over de rijkdom van het Evangelie die de kerk daartegenover mag plaatsen. Maar dan moeten die twee –kerk en wereld– elkaar wel ontmoeten. Precies dát gebeurt binnen de veilige omheining van deze kleine kudde. Waar een jonge vrouw met een groot hart voor kinderen hen welkom heet. En niet alleen zij, een team van vrijwilligers van de kerk doet dat ook.

Ik wil meer weten over die nood in Cubaanse gezinnen en Elisabeth vertelt me over de morele kaalslag in veel huizen. Waar kinderen nauwelijks worden opgevoed en voor galg en rad opgroeien. Omdat ouders geen tijd voor ze hebben of simpelweg niet weten welke waarden en normen belangrijk zijn om te delen. Ik hoor over gebroken gezinnen omdat vader is vertrokken en moeder alleen achterbleef.

„Lokale kerkleiders in Cuba zetten zich in om hun gemeente te bedienen met Gods Woord, ondanks alle gevaren. Aan ons de taak om hen bij te staan en toe te rusten voor dit werk” - Maarten Dees, directeur Open Doors Nederland

U begrijpt: dat kleine kuddeke in die kerk is veel meer dan een crèche. Hier worden kinderen niet enkel opgevangen, maar geestelijk gevoed en ópgevoed. Dit is geen slaapplek, maar een rustpunt in een samenleving op drift. Omdat de Bijbel er opengaat, en kinderen, hoe klein ze ook zijn, het Evangelie horen. Al vroeg rein leren denken en leven. Dat blijft niet onopgemerkt zodra ze weer naar huis gaan. Want ’s avonds kan zomaar die ene vraag klinken: „Papa, leest u voor uit de kinderbijbel?” Enfin, als dit allemaal toch onder opvang moet vallen, dan is het de beste opvang in zijn soort. En: te kostbaar om niet ruimhartig te steunen.

rd.nl/doneren