Tijdens het debat werd door verschillende partijen, zoals wetenschappers, beleidsmakers en bedrijven, volop gediscussieerd over de invloed van China op de Rotterdamse haven. Dat kan op verschillende manieren, legde onderzoeker Frans-Paul van der Putten van Instituut Clingendael uit. Zo zijn er Chinese bedrijven die aandeelhouder zijn in containerterminals, waaronder een klein deel staatsbedrijven. Daarnaast zijn Chinese bedrijven klanten van de haven en wordt er apparatuur in de haven gebruikt van Chinese leveranciers.

„Als je kijkt waar we gewoon heel kwetsbaar zijn als samenleving, dan is het met al die spullen die uit China komen”, vindt Siemons. „Heel veel van onze medicijnen komen daar vandaan, heel veel kritieke materialen om een windmolen te kunnen maken, zonnepanelen komen ervandaan. Heel veel basischemicaliën komen inmiddels daar vandaan. Dat staat aan de voet van alles wat wij produceren.”

Minder zorgen maakt hij zich over het feit dat containerterminals in Nederland bij het aandeelhouderschap voor een deel in Chinese handen zijn. „De grond is van ons en de kademuren zijn van ons. Dus er is ook heel veel van ons.”

Als havenbaas heeft hij tot nu toe „niks kunnen merken” dat het misgaat met dat aandeelhouderschap, waarmee Chinese bedrijven hun aanwezigheid in de Rotterdamse haven vergroten. „Sterker nog, ik ben er met enige regelmaat en we hebben goede gesprekken. Dat betekent niet dat het in de toekomst niet kan gebeuren, maar op dit moment hebben we daar geen teken van.”

Siemons benadrukt dat het vooral gaat om een balans vinden. „Ik heb geen moeite met wederzijdse afhankelijkheid.”