U hebt in het onderwijs gewerkt. Boeien pubers en jongeren nog steeds?

„Ja, ik geniet van het omgaan met jongeren en kinderen. Ook na mijn pensioen krijg ik nog volop gelegenheid daarvoor. De ervaringen van onze kleinkinderen op school en op het werk interesseren mij erg. Ze kennen ook mijn vraag wel: „En, heb je weleens mooie gesprekken?” Nu ik zelf ouder word, zie ik kleinkinderen vooral ook op reis naar de eeuwigheid.”

Hoeveel boeken schreef u al voor deze doelgroep?

„Ik heb het nooit opgeteld. Maar vroeger heb ik zelf ervaren hoe moeilijk het is om je als jongere te verdedigen, wanneer gevraagd wordt naar het waarom van onze standpunten. Ik was altijd op zoek naar Bijbelse argumenten. Je wilde niet alles zomaar klakkeloos overnemen. Onze jongeren hebben dat nu natuurlijk ook. Graag wil ik hen daarbij helpen. Een groot deel van mijn boeken is daarop gericht. Ik schreef bijvoorbeeld ”In den beginne…”, over schepping en evolutie, ”Goed dat ik het weet!”, over identiteitsonderwerpen, en ”Jongeren nú”, gebundelde artikelen uit het kerkblad De Wachter Sions. Bij die serie was er een fijne samenwerking met jongeren die vragen stelden en reacties gaven. Die interactie, dat was zo mooi!

Met de boekjes ”Ik begrijp het!” leg ik woorden en uitdrukkingen uit de preek eenvoudig uit. Voorbeelden: rantsoen, de zeven Geesten, vierschaar, Middelaarsgraveerselen, de bate des geloofs. Voor ouderen zijn die zaken vaak bekend; jongeren vinden dat soms moeilijk.”

Velen klagen over ontlezing, maar u veronderstelt dat jongeren best een goed boek willen lezen. Leest een jongere niet liever een spannende detective dan een boek over 25 dominees?

„We moeten jongeren niet onderschatten. Er zijn veel meer serieuze meiden en jongens dan vaak gedacht wordt. Elk jaar word ik weer blij als ik zie hoeveel jonge mensen belijdenis des geloofs afleggen. En degenen die liever een roman of detective lezen? Die kan ik goed begrijpen. Als ik mijn hart naga, doe ik dat zelf liever ook. Daarom ga ik naast hen staan en probeer –voor wat betreft inhoud en stijl– eenvoudig en aandachttrekkend te schrijven. Wie weet pikken ze er een paar graantjes van mee.”

Nu het boek ”Van wie was de preek?”. De groep voorgangers die u beschrijft, is heel divers: van Antonides tot Mallan, van Makkenze tot P. Honkoop sr. Wat is de verbindende schakel tussen hen?

„Voor de Goudse Kerkbode verzorgde ik de rubriek ”Jij en de gelezen preek”. Het eerste gedeelte daarvan ging steeds over de dominee van wie de preek was. Daarin probeerde ik een of twee opvallende facetten uit zijn leven voor jongeren te belichten. Voorbeelden? ”Zo kregen wij verkering” (ds. G. van de Breevaart), ”Gespaard bij een treinramp” (ds. L. Gebraad), ”Met één oog beter zien dan met twee” (ds. Th. van der Groe).

De verbindende schakel tussen al die knechten van God uit al die kerkverbanden van vroeger en nu was het werk van de Heere in hun ziel. Ook voelden ze allen hun Goddelijke opdracht om de Bijbelse boodschap van dood en Leven, duisternis en Licht, ellende, verlossing en dankbaarheid eerlijk te leggen aan het hart van jongeren en ouderen. Ja, ook van jongeren. Ja, ook van mij.”

Wat wilt u jongeren graag meegeven?

„Het wordt vaak gezegd: we leven in een moeilijke tijd. En dat is waar. Maar weet dat de Heere je kan en wil helpen, ook als je in deze tijd voor je principe uitkomt. Als je dat niet vanuit de hoogte doet, kan de ander dat zéker waarderen. Ik heb zelf ook ervaren dat de Heere wijsheid, vrijmoedigheid én de woorden geeft op de momenten dat je het nodig hebt. Maar vergeet je eigen ziel vooral niet.”