Dit lied is de enige psalm waarin de sabbat wordt genoemd. In de berijming van 1773, overigens een van de weinige berijmingen waarin ook het eerste vers van deze psalm in de berijming is opgenomen, wordt de sabbat, terecht, de rustdag genoemd. Tegelijk kan er in die zin ook een verwijzing naar de zondag gelezen worden. De dag die voor christenen bijzonder is, omdat het een wekelijkse echo is van de Paaszondag.