„Ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.”
Psalm 90:2

De mens keert uiteindelijk, hoe sterk en machtig hij zich ook gewaand heeft, terug tot het stof waaruit God hem op de zesde dag van de schepping maakte. Bij een sterfbed of een open graf zie je dat ineens heel scherp. Dat er van een mens echt niets overblijft. In de morgen bloeit het leven nog en in de middag kan het al verdord zijn.

Het leven is als slaap. Vluchtig. Als je het wilt vastpakken of vasthouden, is het weg.