Niet veel later die dag, tijdens een ‘luxe diner’ in de McDonald’s, vraagt Jolien aan Robert of hij zijn bril wil afdoen. „Ik wilde weten wat voor persoon erachter zat.” Robert: „Maar ik deed hem niet af om haar te plagen.” Jolien op haar beurt intrigeert hém ook: „Ze ging op een tafel zitten en stelde, alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, een diepzinnige vraag: of een bekende popzanger wel of niet uitverkoren zou zijn. Dat geklets over die zonnebril en haar hele houding, de combinatie van vrolijk en serieus, energiek en doortastend, daagde mij uit. Vanaf dat moment is ze bij mij niet meer uit beeld geweest.”

De weken erna heeft het duo regelmatig contact. Via het chatprogramma MSN. Jolien: „Uit school dook ik meteen achter de computer, die bij ons in de woonkamer in een kast stond. Mijn moeder stond dan te strijken en keek mee op het scherm. Op een gegeven moment vroeg ze met wie ik toch steeds msn’de.  Ze vond het maar niks, zo’n vreemde jongen, die ook nog eens vijf jaar ouder was dan ik.”

Station Hoogeveen

Via het sociale medium van die tijd spreekt Robert af om Jolien bij het begin van de campingwerkzaamheden met zijn auto bij station Hoogeveen op te halen. Half juli 2009 is dat. Jolien: „Het was die weken heel mooi weer en de sfeer op de camping was geweldig. De hele dag liepen we in zo’n knalgeel XL-recreatieshirt. De kinderclub, de sing-in, de toernooien, de Bijbelstudies, de slaaptrein – het was allemaal even fantastisch. Tussen de werkzaamheden door aten we ijs bij Talenti in Gees. ’s Avonds zaten we tot laat in de kantine met de 16±jeugd.”

„De hele dag liepen we in zo’n knalgeel XL-recreatieshirt” - Jolien Duiker, animatiemedewerker

Nieuws in beeld

beeld familie Duiker

beeld familie Duiker

beeld familie Duiker

beeld familie Duiker

Robert en Jolien ontdekken al snel dat ze best veel gemeen hebben. Robert: „We zijn allebei extravert, hoewel Jolien dat meer uit dan ik. Ze kan blij zijn en zelfs springen van enthousiasme. Ik ben gelijkmatiger. We zijn allebei heel gedreven en hebben geen negen-tot-vijfmentaliteit. En we houden allebei van mensen en van dingen organiseren.” Verschillen zijn er ook. Jolien: „Robert is heel netjes: hij ruimt altijd de rommel achter mij op.” Robert: „Ik vraag me af of jij überhaupt weet waar de stofzuiger staat.”

Kind aan huis

De start van hun relatie is door de nauwe samenwerking tijdens het recreatiewerk behoorlijk „intensief” vinden ze zelf. Robert: „Daarna moesten we een weg vinden; we woonden bijvoorbeeld best een eind uit elkaar: Jolien in Woudenberg en ik in Hazerswoude. Vaak haalde ik haar op met de auto of kwam zij bij mij met de trein. We waren de weekenden bij elkaar en soms reed ik doordeweeks even heen en weer.” Jolien: „Later ging ik op kamers in Gouda.” Robert: „Je was toen meer bij ons in Hazerswoude dan op je kamer in Gouda.” Jolien: „Ik vond het heel fijn bij Robert thuis. Hij heeft heel lieve, gastvrije ouders bij wie ik heel graag kwam en kom. Ik was en ben daar kind aan huis.”

Niet iedereen in de familie- en vriendenkring ziet de relatie tussen Robert en Jolien meteen zitten. Robert: „Nee, dat had even tijd nodig.” Jolien: „Er waren kerkelijke verschillen. Dat hielp niet mee. Ook was er twijfel over de vraag of onze verschillende karakters bij elkaar pasten.” Robert: „Ze vonden jou veel te druk voor mij, haha.”

Trouwen

Uiteindelijk blijken alle bezwaren en verschillen overwinbaar en besluit het stel om op 11 juni 2012 te trouwen. Op camping De Wolfskuilen. Robert: „Dáár hadden we elkaar ontmoet, dát was de plek met de mooie herinneringen. We hadden niet veel geld te besteden en dus wilden we op maandagochtend in het gemeentehuis trouwen, want dat was in die tijd gratis. Het plan was om daarna de kerkdienst in Gees te houden. Onze dominee vond dat echter geen goed idee. Hij zei dat je Gods zegen vraagt in je eigen gemeente, die er ook bij aanwezig moet kunnen zijn. Dat maakte de puzzel ingewikkeld.” Jolien: „De predikant had wel een oplossing.” Robert: „Hij stelde voor om op maandag voor de overheid te trouwen en om in de zondagse eredienst daarna Gods zegen over ons huwelijk te vragen. Dat hebben we gedaan.” Jolien: „De hele gemeente en alle genodigden waren bij de zegen aanwezig. Dat was heel bijzonder.”

De week erop trekt het kersverse bruidspaar met alle gasten twee dagen naar camping De Wolfskuilen. „We sliepen met z’n allen in de groepsaccommodatie”, vertelt Robert. Jolien: „Onze bruiloft duurde dus in totaal vier dagen.”

Studie tot predikant

Na de bruiloft wonen Robert en Jolien korte tijd in Hazerswoude. Daar krijgen ze een zoon, Stef. Ze werken allebei op een middelbare school in de omgeving: Robert op het Groene Hart Lyceum en Jolien op het Coenecoop College. Daarna verhuizen ze naar Woudenberg, waar Joost, Febe, Thijs en Lise geboren worden. Jolien: „We werkten toen op het Van Lodenstein College in Amersfoort: Robert als godsdienstdocent en later als teammanager, ik als godsdienstdocent, docent Nederlands en als coach. Na die periode is Robert gaan studeren voor predikant. In die tijd heeft hij voor de hervormde gemeente van Veenendaal gewerkt als projectleider op het gebied van jeugdwerk/gemeenteopbouwwerk en als docent op het Hoornbeeck College in Amersfoort.”

Jolien start een eigen psychopastorale praktijk. „En toen kwam de roep uit hervormd Rouveen-Staphorst. Sinds een jaar wonen en werken we daar als jongerenwerkers. We houden ons voornamelijk bezig met catechese, gemeenteopbouw en toerusting. Het is een mooie gemeenschap, waarin we mogen dienen en waar God werkt. Deze zomer hoopt Robert zijn opleiding tot predikant af te ronden. Hij is een man voor in de poort: dat is zijn plek, daar is hij geroepen, daar ligt zijn hart. Ik heb hem lang geleden heel bewust aan God en Zijn dienst gegeven. Dat gaf en geeft vrede en zegen.”