„Ik heb veertig jaar ervaring, dus ze wilden me graag hebben”, vertelt de hoge officier, die de gebeurtenissen van 7 oktober als een „nationale tragedie” omschrijft.  Hij is niet de enige in zijn gezin die een bijdrage aan de oorlog levert. „Vier kinderen en een schoonzoon zijn momenteel in dienst. Maar de grootste held is mijn vrouw.”

„We hebben voldoende militaire successen in Gaza geboekt om onze blik naar het noorden te wenden” - Ari Singer, brigadegeneraal reservisten Israël

Singer is in Den Haag om een conferentie over de rechtszaken tegen Israël bij te wonen. Centraal staat een aanvraag van de Algemene Vergadering Verenigde Naties bij het Internationaal Gerechtshof (ICJ). Daarin wordt gevraagd om een niet bindend juridisch advies uit te brengen over de wettigheid van de Israëlische bezetting van de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Die opinie van het hof wordt een dezer dagen verwacht.

Veiligheidsrisico’s

Singer is minder in de juridische argumenten geïnteresseerd. Als militair wijst hij vooral op de veiligheidsrisico’s als het ICJ tot de uitspraak komt dat de Israëlische aanwezigheid in de betreffende gebieden illegaal is en dat het land zich per direct moet terugtrekken. In dat gebied zou dan ruimte moeten zijn voor een Palestijnse staat.

Hij toont een kaart van Israël. „Kijk, bij de aanslagen van 7 oktober zijn de terroristen van Hamas tot wel 20 kilometer diep op Israëlisch grondgebied doorgedrongen. Stel je nu voor dat de Palestijnen vanaf de grenzen van Judea en Samaria een soortgelijke aanval zouden uitvoeren. Dan zou Jeruzalem omsingeld worden en van de buitenwereld worden afgesloten. Op het smalste gedeelte zouden ze tot aan de kust komen en de belangrijkste snelwegen en onze watervoorziening kunnen blokkeren. De luchthaven bij Tel Aviv zou dichtgaan en dan is het dichtstbijzijnde vliegveld bij Eilat, 200 kilometer verderop.”

„Bovendien zou een Palestijnse staat een grens van zo’n 120 kilometer delen met Jordanië”, vervolgt Singer. „Als je ziet hoeveel wapens Hamas langs een grens van 12 kilometer met Egypte heeft weten te smokkelen, dan kun je je iets bij deze lengte voorstellen. Iran heeft de route via Jordanië allang in het vizier.”

En daarmee heeft de brigadegeneraal meteen het grootste gevaar voor Israël genoemd. „Als je de dreiging als een ui voorstelt, dan is Gaza maar het binnenste cirkeltje. Daarna komt Libanon, dan de Westelijke Jordaanoever. En daaromheen zit de schil van Iran. Die maakt weer deel uit van een as van het kwaad, waarin China en Rusland een belangrijke rol spelen.”

Toch is veiligheid niet het enige bezwaar dat Singer tegen een Palestijnse staat heeft. „Als we de argumenten tot de kern terugbrengen, dan draait het om het Bijbelse recht op het land dat de Joden hebben. Jeruzalem wordt maar liefst 660 keer in de Bijbel genoemd. Israël behoort ons toe. Wij hebben als volk een kloof van 2000 jaar afwezigheid gedicht. Het gaat overigens niet alleen om het land. We bouwen ook voort op de Bijbelse waarden.”

Hoe ver gaan die aanspraken op het Bijbelse land dan? Hoort Gaza daar ook bij?

„Nee, ik heb het over het hart van het Bijbelse Israël. Judea en Samaria, waar plaatsen als Jeruzalem, Hebron en Bethlehem toe behoren. We zijn niet van plan om de helft van Syrië te veroveren om de grenzen van het rijk van Salomo te herstellen.”

Over Gaza gesproken: het Israëlische leger zegt dat het de operaties daar gaat afschalen. Is de oorlog daarmee voorbij?

„Echt over zal deze oorlog nooit zijn. Wel zal het karakter van de strijd veranderen. Er zullen nu vooral precisieaanvallen volgen vanuit een aantal corridors in de Gazastrook waarover we de controle houden. Oneerbiedig noemen we dat in het leger opdweiloperaties.”

Valt er al iets over de dag na de oorlog te zeggen?

„Er zal niet zomaar sprake zijn van een dag na de oorlog. Er komt een transitieperiode, waarin Hamas in elk geval geen rol zal spelen. Op de lange termijn moeten we recht doen aan de Palestijnse aspiraties. Zij willen niet per se leven zoals wij in het Westen. Dus de Amerikaanse manier om met een zak geld problemen op te lossen, zal niet werken. En ten diepste zal het erom gaan of we een gemeenschappelijke basis kunnen vinden voor de zonen van Izak en Ismaël om samen te leven. Dat zal niet makkelijk zijn en het zal ook niet morgen gebeuren.”

De vrees bestaat dat de situatie nu aan de noordgrens met Libanon zal escaleren. Deelt u die zorg?

„We hebben voldoende militaire successen in Gaza geboekt om onze blik naar het noorden te wenden. De vraag is of het nu het goede moment is. We moeten ervoor zorgen dat de tienduizenden burgers die uit de grensstreek zijn gevlucht veilig naar hun huizen kunnen terugkeren. Israël moet ook geen zwakheid tonen en daardoor meer aanvallen uitlokken.

Israël zal een oorlog tegen Hezbollah zeker winnen. Maar ik denk dat we nog wat meer tijd nodig hebben. We moeten onze voorraden aanvullen en de reservisten een adempauze gunnen. Overigens is het verbazend hoeveel motivatie en gevechtsbereidheid de reservisten nog tonen na negen maanden vechten.”