Luidkeels schreeuwende studenten en hoogleraren drommen donderdag samen voor het universiteitsgebouw aan de Turfmarkt in Den Haag. ”Viva, viva, intifada” gillen de demonstranten in koor. Een cordon politieagenten houdt hen op afstand. Helm op de heup, wapenstok onder handbereik. Een stuk of tien, twaalf politiebusjes staan paraat. Met ME’ers.

Een groep van zo’n vijftig tot honderd studenten en stafmedewerkers houdt de derde verdieping van de onderwijsinstelling bezet. „Wij eisen dat de universiteit alle relaties met Israël verbreekt”, legt Michel Vermeer (19), student bestuurskunde, uit. „En desinvesteringen doet zodat het apartheidsregime in Israël niet in stand wordt gehouden.”

„Je kunt universiteiten in Israël niet generaliserend beschuldigen van deelname aan genocide” - Tom, student internationale relaties

Twee agenten en twee stafleden van de universiteit onderhandelen donderdagochtend met twee studenten over hun eisen. „Niet gemaskerd”, meldt Vermeer donderdagavond desgevraagd. Op Twitter circuleert echter een foto van het zestal aan tafel, waarbij twee mensen –mogelijk studenten– zich verschuilen achter een sjaal en mondkapje.

„Auw. Ook @UniLeiden @UniLeidenNews onderhandelt vandaag met gemaskerde activisten in Den Haag”, zegt historicus Geerten Waling op Twitter. „‘Mijn’ campus… al sinds 7 oktober gedoe, maar dit is wel een nieuw dieptepunt”, reageert oud-student Johan de Leeuw. „Zeer zorgelijke ontwikkeling”, zegt student Victor van der Horst op Instagram. „Wat ons betreft is Students for Palestine geen acceptabele gesprekspartner.”

Viva, viva

De meute demonstranten onderstreept hun ongenoegen. „We geven niet op”, schreeuwt een gemaskerde activist door een megafoon. „Wij komen terug. Maandag, dinsdag… week na week, maand na maand, jaar na jaar.” De menigte joelt. „Viva, viva revolution, viva, viva intifada.”

Moeten studenten overgaan tot bezettingen? „Wij mogen vreedzaam confronterend optreden”, vindt Vermeer. „Wij werpen geen barricades op, wij slopen niets, wij doen alles vreedzaam.” Kan hij zich voorstellen dat mensen desondanks moeite hebben met dergelijke studentenprotesten? Vermeer ontwijkt de vraag en neemt ondanks aandringen geen afstand van de rellen bij de Universiteit van Amsterdam. „Ik heb daar geen mening over.”

Dubbele moraal

De vraag of de studenten zich niet schuldig maken aan een dubbele moraal door Israël de maat te nemen en niet Iran of China, beantwoordt de student bestuurskunde ontkennend. „Leiden werkt niet samen met Arabische universiteiten. Dat vind ik een dubbele standaard.” Hij wijst erop dat zijn organisatie, Students for Palestine, zich inzet voor de Palestijnen. „Als iemand Students for Oeigoeren opricht, doen wij ook mee.”

Is het niet beter om juist de dialoog aan te gaan met Israël om eventueel het beleid in de Joodse staat bij te stellen? „Dat geluid hoor je vaker”, reageert Vermeer. „Het is goed te benadrukken dat het doel van Israël is om het zionisme uit te breiden en dat Israël een hele bevolkingsgroep aan het uitmoorden is.”

De tegenwerping dat Israël zich niet richt op het uitmoorden van een bevolkingsgroep maar op een terreurorganisatie, kan hij niet meemaken. „Ik wil daar niet op ingaan.” Op de vraag of Israël zichzelf mag verdedigen, wijst de studentenwoordvoerder naar „Israëlische bombardementen op kinderen van 12 jaar. Dat zijn geen terroristen.”

De opmerking dat Palestijnse terreurorganisaties soms jongeren van die leeftijd opleidt tot terroristen in spe valt niet in goede aarde. „Als u nog meer kritische vragen hebt, ga ik weg.” Hij voegt de daad bij het woord en verdwijnt tussen de Palestijnse sjaals.

Tegengeluid

Niet elke student steunt de protesten. Tom (25), student internationale relaties, kijkt van een afstandje toe. „Sommige leuzen zijn aan de extreme kant, die schieten hun doel voorbij. Je kunt de universiteit en universiteiten in Israël niet zo generaliserend beschuldigen van deelname aan genocide.” Meer tijd heeft hij niet. Een Joodse student uit Israël wil liever niet reageren.

„De Gazanen lijden nog het meest onder Hamas” - Edwin, bezoeker pro-Palestijnse demonstratie

De demonstranten gooien er nog maar eens een spreekkoortje tegenaan. En nog een. ”From the river to the sea.” De gevel van het universiteitsgebouw hangt vol met honderden proteststickers, ”Free Palestine”. Onverwacht komt een delegatie van studenten en docenten naar buiten. Ze worden als helden onthaald. Sommigen zijn gemaskerd.

Wandaden Hamas

In optocht vertrekken de demonstranten. De Turfmarkt loopt leeg. Edwin (43) loopt naar de hoofdingang van de campus en plakt een sticker. ”Free Palestine from Hamas”. „Even een tegengeluid laten horen”, licht hij toe. „Want de Gazanen lijden het meest onder Hamas.”

De Palestijnse terreurgroep maakt zich schuldig aan ernstige wandaden, zegt Edwin uit Alphen aan den Rijn. „Hamas gebruikt Palestijnen als menselijk schild, steekt geld in een netwerk van terreurtunnels zo groot als het metronetwerk in Londen en pakt al voedselhulp af. Hamas schuilt in tunnels, terwijl het de gewone Gazanen niet beschermt”, zegt Edwin, die in werkelijkheid anders heet. „Ik ben net bedreigd door een gemaskerd persoon.”

Edwin maakt zich zorgen over angst en verharding in Nederland. „Hoofddoekjes zijn nog steeds zichtbaar op straat. Keppeltjes niet. Mensen zijn bang. De sfeer van de demonstraties is intimiderend. Zo fanatiek. De protesten radicaliseren alleen maar. Het doel heiligt hier alle middelen. Als de demonstranten hun zin niet krijgen, gaan ze steeds verder. Als je mondkapjes en sjaals draagt, heb je blijkbaar sinistere doelen.”

Grote zorgen maakt hij zich over de universiteitsbesturen. „Het overhandigen van lijsten met Joodse relaties lijkt op 1942.”