Wilders vroeg Plasterk grappend om over die opmerking uit te wijden. Plasterk: „Ik ben 46 jaar lid en betaal trouw via de automatische incasso contributie voor partij van de heer Timmermans.” In de maanden voor de verkiezingen sprak Plasterk zich meermaals uit tegen de steeds verdergaande maatregelen tussen de PvdA en GroenLinks. Zij vormen inmiddels samen een fractie in de Tweede Kamer.

Timmermans reageerde dan ook gekscherend: „Wij gebruiken die contributie ook om de samenwerking met GroenLinks te stimuleren.” Om eraan toe te voegen dat Plasterks pleidooien tegen linkse samenwerking in De Telegraaf niet zijn uitgekomen.

„Ik vind het een vooruitgang”, antwoordde Plasterk. „De laatste keer dat Timmermans in deze kamer sprak over mijn columns zei hij: ‘dat stond in De Telegraaf, die lees ik niet’.” Het onderhoud leidde aanvankelijk tot grote hilariteit in de Kamer, maar werd gaandeweg ook wat serieuzer.

Timmermans: „Het is volkomen waar dat ik deze afgelopen periode van ronddraaien rond de informatie heb gebruikt om me te verdiepen in de vele geschriften van de heer Plasterk. Ik moet u bekennen dat ik er niet vrolijker van ben geworden.”

Plasterk reageerde dat hij vaker kritiek op zijn Telegraaf-columns hoorde uit PvdA-kringen, en vatte die opmerkingen zo samen: „Dat is een krant voor arbeiders, en daar hebben wij niet zoveel mee te maken.”

„Het grote verschil tussen Plasterk en mij”, wierp Timmermans terug, „is dat ik de arbeiders van thuis uit mijn hele leven heb gezien. En hij ze alleen van een grote afstand heeft bewonderd.” Daarop klonk geloei uit de Kamer.

„Dit is onjuist”, zei Plasterk. „Ik ben opgegroeid in Den Haag Zuidwest, in een portiek met touwtjes uit de deur. Mocht Timmermans die buurt ooit op een werkbezoek hebben bezocht, dan weet hij misschien Den Haag Zuidwest te vinden.”