In totaal werden er vorig jaar ruim 73.000 nieuwbouwwoningen opgeleverd. Dat is iets minder dan in 2022, toen met bijna 75.000 nieuwbouwhuizen sprake was van het hoogste aantal in tien jaar.

Een belangrijke oorzaak voor de problemen is het trage afgeven van vergunningen voor bouwlocaties door gemeenten en provincies. Van 2019 tot 2021 liep het aantal vergunde nieuwbouwwoningen nog op, maar sindsdien neemt het cijfer af.

Woonminister Hugo de Jonge had eerder de ambitie uitgesproken om toe te groeien naar 100.000 nieuwe woningen per jaar om het woningtekort op te lossen. Voor 2023 specifiek lag het streven op 90.000.

Maar dat betrof niet alleen nieuwbouw, maar ook huizen die worden gecreëerd door bijvoorbeeld kantoorpanden om te bouwen tot woningen en bestaande huizen te splitsen. Wanneer die ook mee worden geteld kom je voor vorig jaar op een totaal van ruim 88.000.

„Ondanks alle tegenwind is het aantal nieuwe woningen dat er bij is gekomen in het afgelopen jaar op peil gebleven. Met net geen 90.000 nieuwe woningen zijn het er bijna evenveel als het jaar er voor”, laat De Jonge weten in een reactie.

Wel moet hij erkennen dat de vooruitzichten niet heel rooskleurig zijn. „Door de economische omstandigheden van de afgelopen jaren - de opgelopen rente en bouwkosten - verwachten we voor 2024 en 2025 een dip in de nieuwbouw”, geeft De Jonge aan. „De opdracht voor de bouw blijft groot. Van 2022 tot en met 2030 is die opdracht berekend op 981.000 woningen, waarvan er inmiddels dus bijna 180.000 zijn bijgekomen. Nog ruim 800.000 te gaan.”