De krant is niet alleen zomaar een journalistiek product; de redactieleden willen met de uitgave eenzaamheid onder ouderen tegengaan, vertelt bestuurslid en initiatiefnemer Hanneke de Vroe.

Hoe is de krant tot stand gekomen?

„De Stichting Feest van Herkenning deed een jaar of zes terug mee aan een onderzoek om met name kwetsbare ouderen te ondersteunen zodat ze langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Ik was daar ook bij betrokken. Inzet was het delen van herinneringen, waardoor ouderen actief blijven in sociale netwerken.

Toen ik een keer in Den Haag een krant zag liggen vol verhalen over Den Haag van vroeger, kwam ik op een idee. Wat zou het mooi zijn als we in Zeeland ook zo’n krant maken, dacht ik. Dat was de opmaat naar Zeeuws Weerzien. Inmiddels geeft onze stichting sinds 2019 de krant vier keer per jaar uit in een oplage van 40.000 exemplaren.”

Wat voor relatie heeft Zeeuws Weerzien met haar lezers?

„Op de achterpagina van elk nummer kondigen we leesbijeenkomsten aan. Mensen kunnen die bezoeken om de artikelen samen met leeftijdgenoten te lezen en erover te praten. Bij de deelnemers brengen die bijeenkomsten ook veel persoonlijke herinneringen naar boven.

Verder leggen we Zeeuws Weerzien neer bij winkels, bibliotheken en musea, waardoor ouderen worden geprikkeld hun huis uit te gaan en de krant bij een van de ruim vierhonderd afhaalpunten gratis mee te nemen. Daardoor komen ze in contact met anderen en is er minder kans dat ze in een sociaal isolement raken. Je ziet ook dat ouderen hun buren thuis uitnodigen om samen, met de krant op tafel, herinneringen op te halen. Naast het plezier van het lezen is Zeeuws Weerzien een middel om ouderen actief en sociaal te houden.”

Een wapen in de strijd tegen eenzaamheid?

„Dat denk ik zeker. De leesbijeenkomsten die we organiseren, zijn erg gewild. We krijgen veel reacties. Laatst schreef een vrouw van bijna negentig me dat elk nieuw nummer weer een lichtpuntje voor haar is.”

In de schijnwerpers: rubriek met opmerkelijk regionaal nieuws.