De mishandeling „hakte erin” bij de protestantse gemeente in het Achterhoekse dorp, blikt kerkenraadsvoorzitter Ernst van Drumpt terug. „Ook voor de dorpsgemeenschap was het incident een schok.”

Orgelpijpen

De organist oefende die vrijdag voor de eredienst. Toen hij klaar was en zijn muziekboeken bij elkaar zocht, verscheen een verwarde, beschonken man op het orgelbalkon. De indringer zou buiten de kerk al voor overlast hebben gezorgd. Hij wist in het godshuis via een kerkbank, pilaar en orgelpijpen het balkon op te klimmen.

Daar beleefde de organist intens benauwde momenten. „De verdachte riep iets als: „Ik ben God”, of: „Ik ben door God gezonden, en u moet gedood worden!” Onze organist zat een uur lang in doodsangst. Hij is geslagen en geschopt. Tot bloedens toe. De indringer probeerde hem naar beneden te gooien. Jan moest tegenstribbelen om dat te voorkomen.”

Bewonderenswaardig is dat de organist in zekere zin „de rust wist te bewaren”, vertelt Van Drumpt. „Jan is van zichzelf een rustige, zachtmoedige man. Hij probeerde zijn aanvaller tot kalmte te manen, door te vragen: „Is het nou zo verstandig wat je aan het doen bent?””

Een uur na het begin van de kidnap zei de indringer: „Ik zou wel een biertje lusten.” Van Drumpt: „Onze organist had de tegenwoordigheid van geest om te antwoorden: Daar heb ik ook wel zin in.” Eenmaal beneden mocht de organist van zijn gijzelnemer naar het toilet. „Jan sloot de wc-deur en belde de politie. Die arriveerde binnen een paar minuten. Voor Jan duurden die uren.”

De politie kon de indringer inrekenen. De 36-jarige man, over wie een gedragskundig rapport zal verschijnen, zit nog in de cel. In februari wordt de zaak tegen hem inhoudelijk behandeld.

De organist is inmiddels opgekrabbeld. „Het had slechter kunnen aflopen. We zijn blij dat de verwarde man slechts bier bij zich had, en geen mes. De organist zei me: „Ik had engelen op mijn schouders, die mij de kracht gaven om rustig te blijven.” Wonderbaarlijk hoe de organist en zijn vrouw dit drama een plekje hebben gegeven.”

Krokodillentranen

Bij gemeenteleden zat de schrik erin. „Sommige vrijwilligers durfden eerst niet meer in hun eentje de kerk in. Maar we zijn niet in angst blijven hangen.”

De gemeente in Zelhem bad niet alleen voor het slachtoffer, maar ook voor de indringer. „Vanuit de gedachte: Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.”

Tijdens een zitting begin december betuigde de verdachte spijt. Hij vroeg huilend om hulp en zei: „Ik vind het heel erg wat er is gebeurd.” Van Drumpt: „Ik ga niet meteen zeggen dat die man krokodillentranen huilt. Ik hoop dat zijn spijtbetuiging gemeend is en niet slechts een verhaaltje op advies van zijn advocaat. Hoe dan ook vind ik dat de dader zijn straf moet krijgen.”

Blij is de kerk met steunbetuigingen na het bizarre incident. De organist ontving tal van bossen bloemen. Steun was er ook van buiten de Zelhemse gemeenschap. „Zo stuurden bijvoorbeeld organisten uit reformatorische kring blijken van meeleven.”