Bestuurder bij MantelzorgNL en mantelzorger Esther Hendriks wil toe naar „een systeem dat het mogelijk maakt om te zorgen”. Volgens haar „werkt dat nu alleen op papier, maar is het in de praktijk weerbarstig”, wijzend op de vele zorgwetten en dat ze constant moet bewijzen en verklaren dat ze de zorg levert. Hendriks vraagt om één kabinet met één visie, en voelt zich nu toch „een beetje het bos ingestuurd” door de overheid. Volgens onderzoeker bij SCP Alice de Boer moet de overheid beter kijken naar de behoeften van mantelzorgers, om zo in kaart te brengen wat er precies geregeld moet worden.

Linda van Beek van VNO-NCW geeft aan dat wetten en regels vaak niet werken, en dat een mantelzorger erkenning nodig heeft. Zij benadrukt dat werkgevers vaak niet afweten van de situatie van een mantelzorgende werknemer, en volgens haar zouden bewustwordingscampagnes en trainingen daarvoor een uitkomst kunnen bieden.

Bestuurslid bij WerkMantelzorg Martijn de Wildt wil dat er voor werkende mantelzorgers maatwerkafspraken komen, bijvoorbeeld door meer thuis te werken of flexibele werktijden af te spreken. Zijn organisatie houdt pas op te bestaan als „de combinatie werk en mantelzorg even vanzelfsprekend is als de combinatie werk en kinderen”. Vicevoorzitter van FNV Kitty Jong benadrukt overigens dat afspraken als langdurig verlof voor mantelzorgers niet ten koste mogen gaan van de loonruimte, en dat de overheid medeverantwoordelijk is voor het probleem van de druk op de zorgsector.