Beren waren in Duitsland in het verleden geen onbekend verschijnsel. In het wapen van de Duitse hoofdstad prijkt zelfs een bruine viervoeter. Mogelijk is de eerste lettergreep van Berlijn zelfs afgeleid van beer.

Met de jaren verdwenen de beer uit beeld. Sinds het begin van de 21e eeuw druppelen beren vanuit Oostenrijk Beieren binnen. De laatste melding was in 2006 toen beer Bruno zich meldde. Het was waarschijnlijk het eerste roofdier in 170 jaar dat zich in Duitsland vestigde. Omdat Bruno zich te buiten ging aan schapen en een gevaar voor de mens begon te worden, is hij afgeschoten.

Dit jaar is de beer aan de grens met Oostenrijk in het bergachtige zuiden van Duitsland weer opgedoken. Onzeker is nog of het om één of meerdere exemplaren gaat. De eerste tekenen van het roofdier in het zuiden van Duitsland waren afdrukken van berenpoten in de sneeuw. Vervolgens werden er op een weide in het district Rosenheim bij de grens met Oostenrijk twee dode schapen gevonden, een derde die gewond was moest worden afgemaakt. Zondag schuifelde een beer langs een wildcamera in Siegsdorf. Maandagavond kwamen bewegende beelden binnen van een bruine viervoeter in Schneizlreuth. Uit de beelden viel niet op te maken of het om dezelfde beer ging.

Grapjes

De beer komt volgens deskundigen uit Zuid-Tirol, de Noord-Italiaanse regio waar begin april een jogger door een beer is gedood. De afstand van pakweg 120 kilometer kan een beer in vier dagen afleggen.

Voor de boeren in de regio betekent de aanwezigheid van de beer een drama. De wolf houdt al huis onder het vee, daar komt nu de beer bij. De beer is gesignaleerd op het moment dat het vee de Alpenweiden in moet.

Eerder deden bewoners van de regio luchtig over de beer, ze maakten er zelfs grapjes over. Een man uit Siegsdorf die anoniem wilde blijven, zei tegenover de Abendzeitung: „Sporen van wolven zagen we al vaker. Dan zeiden we thuis tegen elkaar: „Alleen de beer ontbreekt nog.” Die is er nu dus wel.”

De man, die zelf jager is, ontdekte begin deze week op nog geen 
halve kilometer van zijn huis afdrukken van berenpoten in het zand. De man vermoedt dat het beest op de geur van honing is afgekomen. „Honing heeft voor beren een magische aantrekkingskracht.”

Liedje zingen

Regionale media geven kijkers en lezers al advies wat ze moeten doen als ze oog in oog met een beer komen te staan. Klaus Hackländer, deskundige van wilde dieren, zegt tegenover de zender N-tv dat „je geen stok moet pakken om te laten zien dat je weerbaar bent”. Hard weglopen is evenmin verstandig, want dan wek je de suggestie dat je een prooi bent.

Wat moet iemand die het pad van een beer kruist dan doen? Hackländer: „Langzaam weglopen en een liedje zingen. Dan weet het dier waar je bent en dat je langzaam weggaat. Dan is de beer tevreden en ziet hij in jou geen direct gevaar.”

De plaatselijke autoriteiten adviseren wandelaars geen etensresten in de bergen achter te laten. Extra vervelend voor de regio is dat het vakantieseizoen voor de deur staat. Klaus Steiner, CSU-bestuurder, tegenover de Abendzeitung: „De bergen stromen de komende weken vol met vakantiegangers en sporters. Ik zeg niet dat de beer hier niet hoort, maar ze hebben hier geen levensruimte.”

Moet de beer worden afgeschoten? Wildbioloog Wolfgang Schöder wil in de Süddeutsche Zeitung niet zo ver gaan. „In Oostenrijk leefde een beer veertig jaar afgezonderd van de mens in het wild. Dat beest heeft nooit vee aangevallen. Maar daar is het wel veel rustiger dan bij ons in de bergen. Ik zou niet bij voorbaat iedere beer die hier komt afschieten, omdat het dier schapen kan aanvallen.”

De politiek lijkt minder coulant. CSU-lid Siegfried Walch in de Abendzeitung: „Als een beer zich bij ons gaat vestigen, is dat een gevaar voor mens en dier. We moeten kijken of verwijdering mogelijk is.” Met verwijdering wordt concreet afschieten van de beer bedoeld. Recent gingen in Beieren al stemmen op de wet te versoepelen die de wolf beschermt.