In Colombia moet je oppassen voor overstekende nijlpaarden
Dertig jaar na zijn dood is drugsbaas Pablo Escobar nog altijd alom aanwezig in Colombia. Zijn meest bizarre nalatenschap is een kolonie ‘narco-nijlpaarden’, die zich hardnekkig blijft vermenigvuldigen.
Een beetje absurditeit is Colombia niet vreemd. Maar sommige krantenkoppen blijven verbazen. ”Nijlpaard komt om bij auto-ongeluk”, lees je tenslotte niet vaak, en al helemaal niet in een werelddeel waar deze dieren niet (zouden moeten) voorkomen.
De betreffende bestuurder zal dan ook raar opgekeken hebben toen het 2 ton wegende beest in zijn koplampen verscheen Het dier zou de frontale botsing niet overleven.
Het onfortuinlijke nijlpaard is wellicht de meest bizarre erfenis van ’s werelds bekendste drugsbaas Pablo Escobar, die het Zuid-Amerikaanse land niet alleen een cultuur van drugs en geweld achterliet, maar ook een heuse privédierentuin met onder andere giraffen, struisvogels en vier nijlpaarden.
Escobar, die er wel meer excentrieke hobby’s op nahield, importeerde zijn exotische dierencollectie in de jaren 80 naar zijn luxueuze landgoed Haciënda Napoles. Na zijn dood in 1993 achtten de autoriteiten het teveel gedoe om de beesten te verplaatsen en lieten ze aan hun lot achter.
Die nalatigheid komt ze nu duur te staan. De dieren ontsnapten naar de nabijgelegen Magdalenarivier, en plantten zich voort tot het indrukwekkende aantal van 130 nijlpaarden, de grootste populatie ter wereld buiten Afrika.
Dat is een groeiend probleem voor de natuur en de omwonenden. Waar de beesten aanvankelijk nog een exotische curiositeit waren, vormen ze nu een bedreiging voor de lokale bevolking. De nijlpaarden verstoren het ecosysteem, verpletteren vissersboten en steken snelwegen over.
Bij afwezigheid van natuurlijke vijanden, zoals leeuwen en andere Afrikaanse roofdieren, blijft de kolonie exponentieel toenemen. Zonder ingrijpen zou hun aantal in 2034 tot 1400 kunnen toenemen, schatten onderzoekers.
Pogingen van de overheid om de populatie in te dammen, leverden vooralsnog weinig op. Een plan uit 2009 om de nijlpaarden uit te roeien, leidde tot nationale verontwaardiging toen soldaten trots met een afgeschoten nijlpaard, genaamd ”Pepe”, poseerden. Ook het steriliseren van de dieren, die zich lastig laten vangen, had weinig succes.
Eind maart presenteerde de overheid een nieuw masterplan om de nijlpaarden-invasie in te dammen. Maar liefst zeventig ‘cocaïne-hippo’s’ zullen een nieuw thuis krijgen in wildreservaten in India en Mexico, twitterde een lokale gouverneur onlangs. In Afrika zijn de Colombiaanse nijlpaarden namelijk niet meer welkom, omdat ze ziekten met zich mee kunnen brengen.
Het plan is even ambitieus als onrealistisch: om de beesten te exporteren moeten die eerst gevangen worden, om ze daarna in vrachtvliegtuigen naar hun nieuwe onderkomens te vliegen. Dat de overheid het in 1993 al te moeilijk vond om vier nijlpaarden te verschepen, negeert de ambitieuze gouverneur voor het gemak even.
Liever plaatst hij nieuwe verkeersborden: ”Pas op voor overstekende nijlpaarden”.