Al in 1983 kwam de gedachte dat het gezin grondwettelijke bescherming verdient in de volksvertegenwoordiging op, zegt Stoffer. „De Tweede Kamer debatteerde toen over de modernisering van de Grondwet en in ietwat omfloerste bewoordingen werd er toen al op gehint. Helaas bleef het daar bij.”

Achteraf was dat een gemiste kans, blikt Stoffer terug. „Onze Grondwet beschermt onder andere het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. Daar kan, net zoals dat elders in Europa volop praktijk is, goed een zinsnede over het gezin aan worden toegevoegd.”

Intussen, zegt Stoffer, groeit vanuit de maatschappij de druk op het kabinet om het gezin te ontlasten. Hij verwijst naar de Stichting Voor Werkende Ouders, opgericht in 1994. „Ook die roept op: „Kom met gezinsbeleid, zodat ouders zich kunnen richten op werk, gezin en zorg en zo een stabiele basis kunnen geven aan hun kinderen.” Dat vergt in mijn ogen een forse omslag van het beleid. Nu lijkt het wel alsof alle inzet gericht is op het zoveel mogelijk laten werken van beide partners. Betaalde arbeid verrichten en carrière maken worden verheerlijkt. Alsof alles daar om draait.”

De SGP stelt daar een ander perspectief tegenover: hoe helpen we elkaar gedurende het leven? Stoffer: „Dan heb je het niet alleen over hoe grootouders werkende ouders kunnen ontlasten. Ook over wat kinderen en kleinkinderen aan mantelzorg kunnen doen als opa en oma oud geworden zijn.”

Gezinsnota

Voor signalen van onder meer werkende ouders, lijkt het kabinet echter doof te zijn, constateert Stoffer. „Als de Kamer om een gezinsnota vraagt, gaan de bewindspersonen die daarover gaan met tegenzin aan de slag. En de basis voor de fiscale wet- en regelgeving is in Nederland nog altijd het individu in plaats van het gezin. Dat pakt beslist oneerlijk uit. Laatst sprak ik over onze gezinsvriendelijke, fiscale voorstellen bij In Duplo, de club van getalenteerde jongens en meiden die de studierichtingen Economie & Recht of Recht & Bedrijfskunde combineren. Zo’n 60 procent was het met mij eens.”

Natuurlijk lost enkel een nieuwe bepaling in de Grondwet de problemen niet op, erkent Stoffer. „Maar het is wel een stok achter de deur.”

Stoffer, die zijn voorstel bewust naar buiten brengt in deze Week van het Gezin, haalde eerder de publiciteit door een financieel extraatje voor gezinnen voor te stellen bij de geboorte van een kind. „Dat was een kiezelsteentje in de vijver, dit is de baksteen”, lacht hij. „Maar het gaat natuurlijk om de rode lijn, zoals die eerder al werd uitgedragen door bijvoorbeeld Bas van der Vlies. Hij zei altijd: Dat de politiek het gezin voorop stelt, hoort normaal te zijn, want als het een must is geworden, ben je te laat.”