Charles hoopt dat Justin Welby kroonprins William en diens broer Harry zover krijgt dat ze zich verzoenen, en wel vóór zijn kroning op 6 mei. Anders dreigt de gênante situatie dat prins Harry en zijn vrouw Meghan bij die plechtigheid ontbreken.

Met zijn autobiografie ”Spare” en een interviewserie op Netflix heeft prins Harry sinds twee maanden vol de aanval op de rest van de koninklijke familie ingezet. Volgens hem is koningin Camilla een feeks, wilde William hem ooit in elkaar slaan en probeert de familie Meghan het leven zuur te maken.

Het is al jaren een publiek geheim dat William en Harry niet met elkaar kunnen opschieten. Als dit nieuwe hoofdstuk in de vete niet wordt uitgepraat, kunnen Harry en Meghan niet met goed fatsoen bij de kroning verschijnen. Maar volgens ‘bronnen’ rondom het koninklijk huis is Charles bang dat alle aandacht bij zijn kroning dan uitgaat naar de zoon die er niet is. Prins William op zijn beurt zou bang zijn dat Harry en Meghan, als ze er wél bij zijn, de show stelen met recalcitrant gedrag.

De koning heeft Justin Welby daarom gevraagd te bewerkstelligen dat Harry en Meghan toch kunnen komen. En William eist de verzekering dat ze zich dan ook zullen gedragen.

Huispastor

Vreemd is het niet dat koning Charles Justin Welby te hulp roept. Zelf is hij nu formeel hoofd van de Anglicaanse Kerk van Engeland. De aartsbisschop van Canterbury is daarvan de geestelijk leider. Welby heeft Meghan in maart 2018 gedoopt en in mei van dat jaar heeft hij het huwelijk van Harry en Meghan gesloten. Hij heeft hun zoon Archie gedoopt, evenals de drie kinderen van William en diens vrouw Kate. Hij heeft opa Philip en oma Elizabeth begraven. Bij elke koninklijke plechtigheid gaat de aartsbisschop van Canterbury voor. Hij is de huispastor van de koninklijke familie.

Opvallend is Charles’ keuze misschien omdat hij eerder reserves heeft getoond tegen de nauwe band tussen koningshuis en kerk. Hij zou zelf meer de religieuze diversiteit in Groot-Brittannië willen benadrukken.

Maar de nieuwe koning staat in een lange traditie. Het is niet voor het eerst dat de aartsbisschop van Canterbury wordt ingevlogen om een netelige kwestie voor het koninklijk huis op te lossen. Historica Catherine Pepinster zette in de krant Daily Mail een reeks voorbeelden op een rijtje.

Het begon al meteen in 1533 met Thomas Cranmer, die voor koning Henry VIII diens huwelijk met Catharine van Aragon ongeldig verklaarde – de directe aanleiding voor de breuk met Rome en het ontstaan van de protestantse, anglicaanse Church of England.

Cranmer verklaarde Henry’s huwelijk met diens nieuwe vrouw Anne Boleyn geldig, kroonde haar tot koningin en doopte hun dochter, de latere koningin Elizabeth I.

Op de klippen

‘Onze eigen’ stadhouder Willem III, die van 1689 tot zijn dood in 1702 ook koning van Engeland was, kreeg te maken met aartsbisschop Thomas Tenison. William, getrouwd met de Engelse prinses Mary Stuart, leefde in onmin met zijn schoonzus Anne. Maar het koninklijk paar had geen kinderen; toen Mary in 1695 stierf, was Anne de troonopvolgster. Zonder haar zou de kroon aan een verre nicht vervallen. De vete werd bijgelegd en Anne volgde William in 1702 op.

In 1936 wilde koning Edward VIII trouwen met een vrouw die al tweemaal gescheiden was. Aartsbisschop Cosmo Lang overtuigde hem ervan dat hij dan geen koning kon blijven en Edward deed afstand van de troon.

De huidige koning Charles riep eerder aartsbisschop Robert Runcie te hulp, toen zijn huwelijk met prinses Diana op de klippen afkoerste. Runcie zocht Diana een aantal malen op. Runcie vertelde later aan zijn biograaf Humphrey Carpenter over die gesprekken: „Wat ik al snel zag, was dat ze een beetje aanmoediging nodig had en een beetje ”meid, gaat het wel goed met je?”.”

Het huwelijk liep in 1992 alsnog spaak. Succes bij de nieuwste missie van de aartsbisschop van Canterbury als mediator is ook allerminst verzekerd.