De dinsdag aangenomen huwelijkswet komt kerken en kerkelijke organisaties in de VS tegemoet door expliciet te verankeren dat zij een eigen visie op het homohuwelijk mogen hebben. Toch zijn niet alle christenen gerust op de consequenties.
Evangelist Franklin Graham waarschuwde begin deze week christenen dat de Respect for Marriage Act „een misleidend rookgordijn” is, dat de definitie van het huwelijk tussen een man en een vrouw verandert en degenen die een traditionele kijk op het huwelijk hebben niet beschermt.Tony Perkins, voorzitter van de Family Research Council, betoogde in een opiniestuk in The Christian Post dat het wetsvoorstel „de deur opent naar vervolging van christenen in Amerika (…) Naarmate de mainstream cultuur zich steeds verder verwijdert van een christelijk wereldbeeld, heb ik de vijandigheid tegen morele waarheid dichter bij onze kusten zien komen,” schreef hij. „Het Westen, ooit de veilige haven van vrijheid van meningsuiting en religie, keert zich af van de fundamenten die onze landen deden bloeien.”
De jurist Roger Severino, medewerker van de conservatieve denktank The Heritage Foundation, zegt dat de Respect for Marriage Act een „zeer verwoestend” effect zal hebben op de samenleving. „Een eeuwenoude instelling van het huwelijk wordt verwoest en mensen die daaraan vast willen houden komen vol in de wind te staan,” zo stelt hij telefonisch.
De bezwaren die Severino tegen de nieuwe wet heeft, zijn divers. „De aangepaste wet beschermt wel de godsdienstige opvattingen, maar ontneemt mensen het recht om daar naar te leven en te handelen. Een ondernemer mag tegen het homohuwelijk zijn, maar zodra hij die opvattingen concretiseert, is hij onbeschermd. Dan kan hij als onverdraagzaam worden gebrandmerkt en eventueel worden aangepakt.”
Beperkingen
Een tweede punt is volgens hem dat met allerlei administratieve maatregelen het kerken en organisaties alsnog moeilijk gemaakt kan worden om te volharden in hun standpunt. „Zo kan een christelijke onderwijsinstelling formeel een eigen beleid voeren, maar de overheid kan de studiefinanciering voor studenten aldaar beperken.”
Daarnaast komt dat christelijke non-profitorganisaties vaak fiscale voordelen hebben, aldus Severino. „Deze wet verhindert niet dat die kunnen worden ingetrokken als men bezwaar heeft tegen het homohuwelijk. Bureaucraten kunnen het afwijkend standpunt aanvoeren om licenties, subsidies, accreditatie of andere voordelen in te trekken voor religieuze organisaties die vasthouden aan het man-vrouwhuwelijk. Christelijke adoptiebureaus, adviesgroepen en hogescholen worden zo dus bedreigd.”
Ten vierde is het volgens de jurist al beleid bij veel overheidsinstanties dat het vasthouden aan een Bijbelse visie op identiteit, seksualiteit en huwelijk als „discriminatie” wordt beschouwd. „Het wetsvoorstel voorziet niet in bescherming hiertegen.”
Severino maakt zich geen enkele illusies. „We stevenen af op een samenleving waarin conservatieve burgers en Bijbelgetrouwe Amerikanen gedwongen worden de nieuwe moraal te accepteren. Wie daar niet in mee gaat, komt in de strafkamer van de samenleving terecht totdat men het nieuwe denken heeft geaccepteerd. De algemene gedachtegang is dat oppositionele groepen mettertijd het homohuwelijk ook wel zullen accepteren.”
Serverino’s opvatting wordt gedeeld door de Republikeinse senator Mike Lee uit Utah. Hij drong er in een brief bij de twaalf partijgenoten die voor de huwelijkswet hebben gestemd op aan om zich te verzetten zolang er geen verdere garanties zijn voor individuele burgers die tegen het homohuweljk zijn. Lee schreef: „De vrije uitoefening van religie is absoluut essentieel voor het welzijn van ons land. We moeten de moed hebben om die te beschermen.”