Volgens de raad blijft „een aanzienlijk deel” van de arbeidsmigranten voor langere tijd in Nederland wonen. Zij hebben vaak moeite mee te komen in de samenleving, mede doordat ze de Nederlandse taal niet spreken. Dit maakt hen kwetsbaar, stelt voorzitter Monique Kremer: „Dat is niet alleen voor die mensen een probleem, maar ook voor de hele samenleving.”

De raad adviseert ook andere maatregelen. Zo zou de overheid arbeidsmigranten al voor hun komst moeten informeren over hun rechten en plichten, en zouden werkgevers hen actief moeten stimuleren om zich op professioneel vlak te ontwikkelen.

Minister Eddy van Hijum (Sociale Zaken, NSC) roept in lijn met het advies werkgevers op om afspraken te maken over taallessen onder werktijd. „Zulke afspraken geven mensen perspectief.” In bijvoorbeeld de schoonmaakbranche zijn dergelijke afspraken al gemaakt.

Hij wijst erop dat Nederland minder afhankelijk moet worden van arbeidsmigranten, maar niet helemaal zonder hen kan. Volgens Van Hijum leven de arbeidskrachten vaak in „een parallelle wereld, vol schimmige tussenpersonen.” Alleen het tegengaan van misstanden is volgens Van Hijum niet genoeg om hen uit die parallelle wereld te halen: „We moeten beter met elkaar samenleven.”