„De onderbouwing van de effectiviteit van deze methode is onvoldoende en vormt daarmee een risico voor vleermuizen en projecten”, stelt de vereniging. Het Vleermuisvakberaad deelt die zorgen en ziet het plan ook nog niet zitten.

De isolatiebranche, die in zwaar weer zit, kan juist niet wachten tot de overheid de methode toestaat. Daarbij worden met een sponsje monsters genomen rond gaten en kieren. In het lab kan dan worden vastgesteld of daar vleermuizen-DNA aanwezig is. Als dat niet zo is, kan het isolatiewerk beginnen.

Vleermuizen zijn beschermde dieren. Als een spouwmuur wordt opgevuld terwijl de diertjes erin zitten, gaan ze dood. Daarom is altijd eerst onderzoek nodig.

In de spouw kijken met een kleine camera geeft volgens de hoogste bestuursrechter te weinig zekerheid. Het andere uiterste, een uitgebreid ecologisch onderzoek, maakt isolatie voor de meeste particulieren echter veel te duur. De branche is groot voorstander van eDNA-onderzoek, omdat dat volgens de voorstanders zowel effectief als betaalbaar is.

De Zoogdiervereniging is echter niet te spreken over de onderzoeken en afspraken tot dusver. „De onderzoeken hebben niet voldoende gekeken naar alle mogelijke verblijfplaatsen en soorten gebouwbewonende vleermuizen. Tevens is er geen praktijkrichtlijn”, stelt de organisatie. Die vreest daardoor een „wildgroei” aan manieren waarop de methode wordt toegepast.

Ook experts van het Vleermuisvakberaad vinden de kennis nog „te beperkt”. Overhaaste invoering zal volgens hen leiden tot „juridische procedures, extra vertraging en teleurstelling”.

Volgens brancheorganisatie VENIN Isolerend Nederland moet de overheid juist snel toestemming geven, want de sector staat „zwaar onder druk” en veel bedrijven dreigen failliet te gaan. Dat terwijl Nederland in hoog tempo gebouwen zou moeten isoleren om energie te besparen en aan de klimaatdoelen te voldoen.