Een levend mens heeft nodig gevoed te worden; zonder dat kan het lichaam niet verzadigd worden. Daarom ben ik ervan overtuigd dat zo min het lichaam zonder het natuurlijk voedsel verzadigd kan worden, ook de ziel niet verzadigd kan worden zonder geestelijk voedsel.

David roept met hart en ziel uit: „Zeg tot mijn ziel, Ik ben uw heil.” Voor zichzelf kon hij de woorden van onze tekst niet gebruiken met de gezegende vrucht ervan tenzij de Heere ze rechtstreeks tot zijn hart sprak en ze krachtig met aangenaamheid aan zijn ziel toepaste, zodat hij in waarheid zou kunnen zeggen: „Mijn Liefste is mijn en ik ben Zijn.”

Des Heeren kinderen worden gezegend met zulke tederheid van het geweten en het gevoel van de majesteit, eer en heerlijkheid van God en met het gevoel van eigen waardeloosheid, geringheid en onwetendheid, dat ze de woorden van onze tekst niet durven toe-eigenen, totdat de Heere door Zijn almachtige kracht die aan hun harten toepast.

Nogmaals, zie hoe David bij een andere gelegenheid uit datzelfde hart de zucht voortbracht en zei: „Schep in mij een rein hart, o God, en vernieuw in het binnenste van mij een vaste geest. Verwerp mij niet van Uw aangezicht en neem Uw Heilige Geest niet van mij. Geef mij weder de vreugde Uws heils en de vrijmoedige geest ondersteune mij” (Psalm 51:12-14).

_John Warburton,
predikant te Trowbridge

(”Preek over Hooglied 2:16b”, uitgave 1976)_