De grootste partij van Harderwijk –zes zetels– hield maandagavond een raadpleging onder haar leden. Conclusie: de achterban van de CU, die samen met CDA, VVD en een lokale partij de coalitie vormt, is verdeeld. Een kleine meerderheid vindt het geen probleem als de koopzondag er komt. „En een grote minderheid vindt dat wij onze Bijbelse principes moeten uitdragen, ook als dat niet iedereen goed uitkomt,” legt fractievoorzitter Companjen uit.

Aanleiding voor de discussie is een vorig jaar verschenen rapport waarin staat dat invoering van de koopzondag het economisch tij voor winkeliers in de binnenstad kan keren.

In de vorige campagne was de koopzondag nog hét onderwerp.

„Toen hebben we gezien dat dit punt al snel ontaardt in een splijtzwam. Er werd over bijna niets anders meer gesproken dan de koopzondag. De vraag is of we dat weer moeten willen. De CU kan zich op zo veel meer thema’s onderscheiden. Moet je dan vasthouden aan zo’n laatste strohalm die je denkt te hebben?”

De CU houdt dus niet meer vast aan het eerdere standpunt?

„Het verkiezingsprogramma geldt tot 21 maart 2018. Tot die tijd zullen we eraan vasthouden. Een compromis in deze coalitie is uitgesloten. Alleen al qua tijd is het niet haalbaar om iets te veranderen aan de winkeltijden. Wel willen we goed kijken hoe we ons standpunt de volgende keer opschrijven. Het is aan de ledenvergadering in het najaar of er iets verandert.”

Als grootste partij staat u toch sterk genoeg om nee te zeggen?

„Zeker. Maar het politieke landschap verkleurt, de maatschappij verandert, kerken lopen leeg. Hoe lang kunnen we de koopzondag nog tegenhouden? Tijden veranderen.”

In 2014 zei u dat de verkiezingsuitslag de partij bevestigt in haar standpunt over de koopzondag. Dat is nog maar drie jaar geleden.

„Nu ligt er een rapport dat pleit voor de koopzondag. Daarbij komt: als tegenstanders hebben wij met het CDA en Gemeentebelang een meerderheid van 15 tegen 14 zetels. Er kan onder andere partijen een negatief sentiment ontstaan: ze hebben ons vier jaar lang gegijzeld, zodra wij de meerderheid hebben, rekenen we af.

De vraag is of je dat over jezelf moet afroepen. Wil je de regie houden en tot een compromis komen of lijdelijk afwachten in de hoop dat de schade beperkt zal blijven? Wil je vanuit de oppositie een bijrol spelen of vanuit coalitie meer van je idealen waarmaken – ook al kost dat soms wat?”

Als met de tijd meegaan zwaarder weegt dan vasthouden aan Bijbelse uitgangspunten kun je als christelijke partij heel veel standpunten laten vallen.

„Dat is de kern van de discussie. We willen vasthouden aan onze principes, maar worstelen met de vraag: Mag ik mijn wil aan anderen opleggen?”

Het alternatief is dat de partij meewerkt aan het opleggen van de liberale wil aan anderen.

„De koopzondag kan inderdaad leiden tot dwang: winkeliers moeten hun deuren openen omdat concurrenten dat ook doen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over christelijke jongeren die met een beetje pech geen bijbaan meer krijgen. Daar zijn we ons bewust van.

Ik wil de komende tijd meer ondernemers spreken: staat het water hun echt aan de lippen? Iemand vroeg mij pas: Wat doe je als 85 procent van de ondernemers zegt dat ze zonder de koopzondag weggaan? Een dode binnenstad, kun je dat Harderwijk aandoen?”

Er zijn twee stromingen onder uw kiezers die beide geen absolute meerderheid hebben. Gaat de koopzondag een splijtzwam worden?

„Ik denk niet dat een verandering ons tientallen leden zal kosten. Er was begrip voor elkaars mening. Als wij in het verkiezingsprogramma een ander standpunt opnemen, zal dat voor een groep wel slikken zijn.”