Bij mijn avontuur op het Waddeneiland moet ik me aan bepaalde regels houden. Een paar dagen voor vertrek krijg ik deze te horen. Zo mag ik per opdracht maximaal één telefoontje plegen en vallen mijn euro’s alleen te benutten voor eten en vervoer.

Een auto meenemen op het eiland? Niet aan de orde. Alleen de fiets en de bus staan tot mijn beschikking. Pfff... Wat hebben mijn collega’s voor mij in petto.

Geheimzinnige sfeer

Nog voor zonsopkomst –rond 4:30 uur– vertrek ik richting de Wadden. De mist ligt als een wollen deken over de landerijen. Een in nevelen gehulde kerktoren doemt op en geeft een geheimzinnige sfeer. Al met al een passend begin van mijn avontuurlijke trip.

Ruim op tijd arriveer ik in Holwerd voor de eerste boot naar Ameland. Nog amper op de veerpont of mijn telefoon piept. Het schermpje toont de eerste opdracht: „Meld je aan boord bij de buffetmedewerkers. Geef je naam door en vraag of zij contact willen opnemen met de kapitein. De kapitein is geïnformeerd en zet je aan het werk.”

Fronsende wenkbrouwen

Buffetmedewerker Peter fronst zijn wenkbrouwen als ik mijn verhaal doe. Hij weet nergens van, maar zorgt er toch voor dat ik bij de kapitein aanbeland.

Vanuit de stuurhut heb ik een goed zicht over de Waddenzee. Een vrachtschip manoeuvreert zich in de vaargeul langs de veerboot. Op een zandbank even verderop ligt een zeerob te zonnen.

Gelukkig weet de kapitein wel van mijn komst en na een kort telefoontje mag ik me weer melden bij Peter in de kombuis. Bootmedewerkster Adina laat me zien hoe ik dienbladen het beste kan schoonmaken.

Geschrokken blik

Onder de afwas begint Peter: „Dus jij wilt naar Schiermonnikoog.” Geschrokken kijk ik op. Ik zit toch niet op de verkeerde boot? Ongelovig staar ik hem aan. Als Adina hem bijvalt, begin ik echt te twijfelen. „Ik ben nog amper op pad of de problemen beginnen al”, schiet het door me heen.

„Voor Ameland had je moeten opstappen bij het Lauwersmeer”, beweert Peter. Gelukkig maakt hij snel een einde aan mijn onzekerheid. Opluchting volgt. Grijnzend zegt hij: „Had ik jou mooi tuk.”

Na drie kwartier varen meert de boot aan in Nes. Mijn eerste opdracht is volbracht. Nu op zoek naar de VVV voor nadere orders. Ameland, here I come.

Zomerserie

Puntuitredacteur Michiel zette koers naar Ameland om allerlei opdrachten te doen. Dit is de eerste aflevering in een zomerserie over zijn belevenissen. Vrijdag 12 juli volgt deel 2 (incl. tweede deel videoverslag).