Dat schiet dus niet op. Daarom snel door naar de provincie Utrecht, waar ik een kersenboomgaard weet in de buurt van Cothen, een dorpje bij Wijk bij Duurstede. Het is volop kersentijd, dus plukkers zijn altijd welkom.

Nu ik aan de donkerrode vruchten denk, bekruipt me een honge­rig gevoel. Eten! De tijd waarop ik normaal gesproken aan een warme prak zit, is al ruimschoots verstreken. Hoewel er geld genoeg is, wil ik dat niet uitgeven voor voedsel. Benzinegeld is het, houd ik me voor.

Maar hoe die rammelende maag te stillen? Een brutaal mens heeft de halve wereld. Bij Veenen­daal zie ik vanaf de snelweg een restaurant. Goudreinet, heet het. Een goed restaurant, weet ik uit er­varing. „Heeft u een klusje voor me voor een hap eten?” De bedrijfsleider knijpt haar ogen wat samen. Even is daar de twijfel. Met bijna smekende ogen kijk ik terug.

„Een klusje heb ik niet, maar eten krijg je van me”, zegt ze dan resoluut. Romige tomatensoep vooraf, een bord friet met een soort kool als hoofdgerecht en koffie toe. En dat gratis. Met een volle maag en veel dank aan Goudreinet Veenendaal draai ik de snelweg op richting Cothen.

Familie De Heus is gelukkig aanwezig in haar kersenboomgaard op landgoed Rhijnestein vlak langs een rotonde. De bomen staan onder netten om de altijd aanwezige en hongerige vogels tegen te houden. Toch weten de slimmeriken een gaatje te vinden om binnen te komen.

Zelf sta ik ook al snel tussen de bomen, getooid in een rood T-shirt en met een rieten mandje hangend aan de schouder. Rijpe kersen genoeg, het plukken is eenvoudig. Zo af en toe kan ik het niet laten zo’n heerlijke zoete, glimmende kers te verorberen. Wauw, wat zijn ze lekker.

Ondertussen vertelt eigenaar 
De Heus over zijn kersen. Dat er meer dan veertig soorten bestaan, waarvan er zo’n tien in de boomgaard staan, dat hij bang is voor regen omdat de vruchten scheuren door vocht, dat de historie van landgoed Rhijnestein teruggaat tot de 13e eeuw. Hij wijst in de verte. „Daar is het kasteel. Ga er maar eens kijken.”

Voor ik dat doe, heb ik nog een vraag aan hem. „Mag ik vannacht in de auto tussen de kersenbomen slapen?” De vraag hoeveel ik ga verdienen, durf ik niet te stellen.

Jongerenredacteur Evert rijdt van provinciehoofdstad naar provinciehoofdstad. Een rondje Nederland met 50 euro op zak. Dit is deel 4 in een serie. Volgende week deel 5.