Je kunt het geloven of niet, maar er is een heel boek geschreven over de herkomst van het apenstaartje. Hans van Keken doet er in 'Het apenstaartje' een boekje over open. Wat blijkt? De precieze herkomst is onbekend.

Daar schiet je dus niet veel mee op. Toch valt er meer over het teken onder de shift-2 te zeggen. De geschiedenis van het apenstaartje gaat eeuwen terug. Het bestaan ervan heeft daarom niets, maar dan ook helemaal niets van doen met computer of e-mail.

En daar begint het speculeren. Sommige deskundigen beweren dat de @ in de vijftiende eeuw al werd gebruikt door Spaanse kooplieden om een kwart aan te duiden arroba, in het Spaans. Vraagt een Spanjaard je e-mailadres? Gebruik arroba voor @ en hij weet wat je bedoelt.

Er zijn er ook die denken dat het tekentje al in de twaalfde eeuw is ontstaan in Toscane. Het zou hierbij gaan om een samensmelting van de a en de c van â€al cambioâ€, wat â€tegen de wisselkoers van†betekent. Later gebruikten handelaren het symbool op facturen in de betekenis van stuksprijs, zoals je als Nederlander daarvoor à gebruikt. Toch zijn hier geen harde bewijzen voor gevonden.

In het televisieprogramma Tussen Kunst & Kitsch kwam een klok ter sprake uit 1600. De deskundigen zetten hun bril nog eens recht toen ze het apenstaartje tegenkwamen. Wat bleek? In het Latijn staat de A voor plaats of herkomst. De staart stond gelijk aan de ommuring van de stad. Op de klok stond Juan@Madrid.

Zeker is dat Amerikaanse boekhouders in de negentiende eeuw gebruikmaakten van het @-symbool voor â€at the cost ofâ€. Dus: 5000 zakken suiker @ 0,50 dollar. Daarbij zijn ook de a en de c samengevloeid. De uitspraak was toen al net als nu: at, op z'n Engels uiteraard.

O ja, de vraag was hoe het apenstaartje uiteindelijk in het mailadres terecht is gekomen. Daar is een kort antwoord op mogelijk. De Amerikaanse techneut Ray Tomlinson stuurde in 1971 als eerste persoon in de wereld een e-mailbericht van de ene naar de andere computer. Hij had daar, om technische redenen, een teken voor nodig dat niet in namen voorkomt. Volstrekt willekeurig koos hij voor @. Waarom weet hij zelf ook niet. Feit is wel dat hij ervoor zorgde dat jij de @ vaak gebruikt.

Trouwens, zouden Duitsers het symbool Affenschwans noemen?