Deze studiedag voor 4 havo, die gisteren werd gehouden, heeft als thema ”Schouder aan schouder”. Voor de vijf jongens die met Joël in gesprek zijn, geldt dat wel heel letterlijk, zoals ze daar zitten, op een bank in de sporthal. Met de knieën opgetrokken, de schouders tegen elkaar, luisteren ze naar de jonge Congolees die tegenover hen zit. „Mijn vader was rechter in Congo. Toen hij dingen ging zeggen die de regering niet leuk vond, moest hij vluchten. Hij ging naar Nederland en twee jaar later zijn mijn moeder, zusjes en ik ook hier gekomen. Ik was toen elf jaar oud.”
„Werkt u wel? Of krijgt u alleen maar een uitkering?” vraagt een van de leerlingen zich af. „Ik studeer accountancy aan de universiteit van Nijmegen”, is het antwoord van Joël. Een paar havo’ers kijken elkaar eens aan. „Wauw”, mompelt de laatste in de rij.
„Verlamd. Ik heb in coma gelegen. Vroeger.” Dat maakt indruk
Even verderop zijn een paar meiden in gesprek met een Indonesische vrouw die al 64 jaar in Nederland woont en wiens opa in het Nederlands-Indische leger vocht. Wat meer naar rechts in de zaal probeert een Molukker in gebrekkig Nederlands antwoord te geven op de vraag waarom hij niet kán werken. „Ik ben ziek geweest. Verlamd.” Hij wijst naar de rechterkant van zijn lichaam en zegt het nog eens: „Verlamd. Ik heb in coma gelegen. Vroeger.” Dat maakt indruk.
Discriminatie
Het speeddaten, zoals de organisatie van deze studiedag het noemt, maakt de tongen los. Want ja, zo vaak krijg je niet de gelegenheid om even met een persoon te praten die uit het buitenland afkomstig is en al jarenlang in Nederland woont. De meeste leerlingen hebben wel een mening over de zogeheten ‘zwarten’, allochtonen, ‘turken’ en ‘marokkanen’. Althans, dat merkten Hanna Jonkers (15) uit Opheusden en Marianne Legemaat (16) uit Veenendaal, twee van de vijf meiden die deze studiedag organiseerden. Maar mét hen praten, dat gebeurt niet zo vaak.
„We willen discriminatie en vooroordelen bespreekbaar maken, en dat lukt het beste als je met de mensen zelf in gesprek gaat”, aldus Marianne. „Ook hopen we dat onze klasgenoten met deze ervaring wat kritischer zullen zijn als het gaat over ‘zwarten’, zoals je dat zo vaak hoort op het schoolplein”, vult Hanna aan.
Het thema dat de meiden van school meekregen, was burgerschap. „Maar dat is een heel breed onderwerp, daarom hebben we iets bedacht waar we ook een leuk logo bij konden maken. We zijn vorig jaar al begonnen met de eerste voorbereidingen en kwamen uiteindelijk uit bij ”Schouder aan schouder””, aldus Marianne.
Afwisseling
Vanuit de andere twee zalen klinkt geschreeuw. Ook dat is onderdeel van de studiedag: sporten. Een paar leerlingen proberen, schouder aan schouder, ballen tegen te houden die op hen afgevuurd worden. Hebben deze spellen ook nog iets met het thema te maken? Hanna lacht. „Nee hoor, dit is puur opvulling. We hebben drie grote havoklassen, dus je moet wel voor voldoende afwisseling zorgen.”
Nog even terug naar het speeddaten. Congolees Joël heeft intussen een groepje meiden voor zich zitten. Of hij weleens gediscrimineerd wordt, is de vraag. De student knikt. „Soms bewust, soms onbewust. Er zijn altijd mensen die grappig willen zijn en met een overdreven Surinaams accent tegen me beginnen te praten. Maar misschien vergis ik me wel en is het meer een gevoel”, voegt hij er vergoelijkend aan toe. De meiden op de bank glimlachen maar eens. Want zij weten: dat gevoel van Joël zou wel eens akelig goed kunnen kloppen.
Na de pauze zwerven de leerlingen uit over Kesteren en omgeving. In groepjes gaan ze naar bejaardentehuizen, een zorgboerderij, bedrijven en gehandicapteninstelling De Schutse (zie fotoserie). Ze steken de handen uit de mouwen met koffie schenken, tuinieren, ramen wassen, schilderen, voorlezen en tal van andere activiteiten. De meiden van de organisatie moeten gedacht hebben: praten is goed, maar helpen is beter.
Het organisatieteam (tweede foto) bestaat uit v.l.n.r. Hanna Jonkers (15) uit Opheusden, Marianne Legemaat (16) uit Veenendaal, Laura Bor (15) uit Veenendaal, Christine Boorsma (16) uit Kesteren en Lianne Kerkhoff (15) uit IJzendoorn.
Eerst lijfwacht van Saddam Hussein, nu evangelist
Als afsluiting van de studiedag was de Koerd Rasak Avakthi uitgenodigd. De ex-lijfwacht van Saddam Hussein, nu evangelist, wist de havoleerlingen te boeien met verhalen over de verschrikkelijke omstandigheden tijdens de regering van Saddam Hussein, de verschillen tussen christendom en islam, en zijn komst naar Nederland. Maar vooral Avakthi’s geloof in God, zijn oproep aan de leerlingen om de Heere te dienen en zijn kritische kijk op het christendom in Nederland maakten indruk. „Een waardige afsluiting van de dag”, aldus de organisatie.
