Op deze donderdagmorgen –de laatste schooldag voor vierdeklassers– jagen ze met hun glimmende werkstuk door de gang. Bij de klapdeuren is het even filerijden, maar eenmaal in de aula gaat het hard. Piepende banden, verbaasde blikken van medescholieren en glimlachende leraren. Ja, op zo’n laatste dag mag er iets meer.

Maar het moet naar buiten met die trikes. Voor een foto, welteverstaan. Het duurt even, maar dan staan de negen exemplaren in het gelid, de eigenaren achter het stuur. Nou, niet dus, want een stuur ontbreekt. Dat is wel even wennen, aldus Thijs van Ommeren (16) uit Lienden. „Eigenlijk stuur je met je stoeltje. Dat is best wennen, maar toch ook wel leuk.”

Dat laatste gold trouwens voor de hele opdracht, vindt Rik Brons (15) uit Woudenberg. Hij kwam de laatste weken elke donderdag met frisse moed naar het metaallokaal om vier uur aan zijn driewieler te sleutelen. „We volgden een boekje waarin stap voor stap staat aangegeven wat je moet doen. Het is leuker om aan zo’n groot project te werken dan aan van die werkstukjes waar je eigenlijk niets aan hebt.”

Eigendom
De vmbo’ers investeerden per persoon 100 euro in de driewieler. Maar daarmee is het ook hun eigendom. Sommigen trappen er straks gewoon mee naar huis, anderen laten hem door pa ophalen.

De foto is gemaakt, dus terug naar het lokaal. Maar zeg dat maar eens tegen jongens die net hun eerste meters op hun zelfgebouwde voertuig maken. En dat ook nog in een heerlijk lentezonnetje. Binnen de kortste keren scheuren er negen trikes over de weg die voor de school langs loopt.

Metaaldocent K. van ’t Slot staat het allemaal aan te zien. „Het is niet alleen het eindproduct dat dit project zo mooi maakt. We doen dit in nauwe samenwerking met een aantal bedrijven die voor ons de stangen buigen en het metaal poedercoaten. Het contact met het bedrijfsleven is voor de leerlingen heel waardevol.”

Sinds een aantal jaren geeft het Van Lodenstein College de mogelijkheid aan metaalleerlingen om zo’n trike te bouwen. En vanaf volgend jaar wordt deze opdracht zelfs opgenomen in de landelijke lijst voor keuzevakken voor alle scholen met de vmbo-richting metaaltechniek.

Lagers
Nog even terug naar Thijs en Rik. Want wat is de grootste uitdaging bij het maken van een trike? „Het draaien van de passingen voor de lagers”, aldus Rik. Thijs knikt. „Dat moet op een tiende van een millimeter nauwkeurig, anders krijg je speling.”

Dat de lagers er goed in zitten, blijkt wel. Geen piepje is te horen. Elke trike, niet één uitgezonderd, suist over straat. Een glunderende eigenaar achter het... o nee, ín het stoeltje.