Het is sowieso knap om op je dertiende een boek te publiceren, maar in het geval van Pim helemaal. De vwo 2-scholier van het Driestar College in Gouda heeft al zo lang als hij leeft te maken met ernstige, erfelijke migraine. En niet zomaar voor een paar uur, nee, soms wel drie dagen per week en dat minstens één keer per week. Daarnaast heeft hij ook vaak last van „normale hoofdpijn.” Pim: „De migraine is een verschrikkelijke handicap. Ik kan dan niet naar school gaan. Vandaar dat het Driestar College een aangepast programma voor me gemaakt heeft. Als ik normale hoofdpijn heb, kan ik wel gewoon naar school.”

Ondanks dat hij afgelopen schooljaar door de migraine weer veel afwezig was, is Pim over naar de derde klas. „Met goede cijfers”, zegt hij tevreden. Hoe hem dat is gelukt? „Werken op de momenten dat ik geen hoofdpijn heb.”

Die momenten zijn er gelukkig ook genoeg. „Ik doe dezelfde dingen als andere jongeren, alleen kan ik die nooit plannen. Want ik weet natuurlijk nooit van tevoren wanneer de hoofdpijn komt opzetten.”

In het bloed
Schrijven is een hobby waar Pim veel vrije tijd aan besteedt. Dat doet hij al sinds zijn kindertijd, zegt hij. Het zit hem in het bloed. „Ik vind het leuk om mijn fantasie op papier te zetten. Je kunt er echt wat mee bereiken.”

Twee jaar lang werkte hij aan zijn boek, een detective met de titel ”Het fortuin”. „Over een man die bij het overlijden van grootmoeder haar fortuin erft. Hij denkt een zorgeloze toekomst voor zich te hebben, maar het loopt anders. Na een boottocht met een buurtbewoner komt hij tot een ontdekking die zijn leven zal veranderen.”

Pim verkoopt zijn boek via uitgeverij Boekscout. „Ik ben nog te jong om via veel andere uitgeverijen een boek uit te geven. Vandaar dat ik bij Boekscout terecht ben gekomen.”
Hij probeert zijn boek nu aan de man te brengen. Zo hing hij een flyer op bij het schoolrooster op de Driestar. Dat zorgde voor veel reacties. „Vooral docenten vonden het leuk dat ik een boek had geschreven. Dat maken ze natuurlijk ook niet elke dag mee, dat een leerling dat doet.”

Maar met de verkoop gaat het nog niet helemaal volgens planning. „Het boek is ook een beetje duur geworden, vind ik. De volgende keer zoek ik een andere, goedkopere uitgeverij.”
Hij droomt ervan om later professioneel schrijver te worden. „Schrijven is gewoon heel leuk om te doen. Maar ik denk niet dat dat werkelijkheid gaat worden, omdat het moeilijk is om er je brood mee te verdienen.”

 

Fragment uit "Het fortuin"

Een bliksemflits doorklieft de strakblauwe hemel. Meteen daarna klinkt een dreigend gerommel. De bomen wiegen gevaarlijk heen en weer en aan het strand spatten de golven tegen de kust. Schuimranden bedekken de branding, terwijl de plots donker geworden lucht wordt weerspiegeld in het wilde zeewater.

Tom hoort de donder niet, ziet niet de bliksemflitsen die de grauwe hemel verlichten. Hij kijkt naar de vier houten kruizen, een eerbetoon aan de slachtoffers van het naziregime. Er trekt een schaduw over de vlakte van Waalsdorp, als Tom de vuilniszak op de grond laat ploffen. Hij denkt aan de zin van het bestaan, aan de vragen die nog beantwoord moeten worden, en over de nutteloosheid van oorlog en geweld. Hij voelt zijn hart kloppen in zijn keel. Hij keert zich om en loopt van de open plek weg, maar na vijftig meter houdt hij stil. Hij verstopt zich tussen een paar dichte struiken en hurkt op het met mos en gras bedekte oppervlak. Hij moet in elk geval zien dat het geld veilig aankomt. Uit zijn zak haalt hij een kleine, handzame verrekijker, een verjaardagsgeschenk van zijn grootmoeder. Vooral geschikt voor het spotten van vogels en vliegtuigen, maar ook heel nuttig en gebruiksvriendelijk voor andere doeleinden.

Tom probeert een steunpunt te vinden voor zijn elleboog, zodat de verrekijker stabiel staat. Met één oog dichtgeknepen kijkt hij door het oculair en stelt scherp op de donkergrijze vuilniszak. Elke zucht van de wind, elk gekraak of gefladder neemt hij in zich op. Geen detail ontsnapt aan zijn scherpe blik.

De takken van de bomen lijken zich als klauwen uit te strekken over de vlakte, en een spookachtige stilte omhult het sinistere panorama. Tom rilt als er een koude regendruppel in zijn nek valt. Langzaam verstrijken de minuten, en de eerste regen strijkt neer uit het machtige wolkendek. Zenuwachtig krabt Tom achter zijn oor. Hoe langer hij in dezelfde houding zit, hoe meer zijn spanning toeneemt. Opeens hoort hij een gerucht, links in het struikgewas verderop. Meteen is hij weer in volle concentratie.

Boekgegevens

”Het fortuin”, Pim Torn; uitg. Boekscout, Soest, 2015; ISBN 978 94 022 1761 2; 104 blz.; € 16,05.